6 grudnia odsłonięcie pomnika gen. Stanisława Dąbka w Lubaczowie

Budowę pomnika zainicjował Zarząd Towarzystwa Miłośników Ziemi Lubaczowskiej. Pomnik o wysokości 2,80 m został wykonany z brązu. Autorem projektu jest artysta Marek Dryniak, adiunkt w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Inwestycję wsparł finansowo Instytut Pamięci Narodowej. W uroczystościach weźmie udział dr hab. Dariusz Iwaneczko, dyrektor Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Rzeszowie.

Program uroczystości

• 9.30 - Starostwo Powiatowe
  Zbiórka pocztów sztandarowych i uczestników przed budynkiem Starostwa Powiatowego na ul. Marii Konopnickiej, przemarsz wraz z Orkiestrą Wojskową z Rzeszowa do Konkatedry.
• 10 - Konkatedra
  Msza św. w intencji gen. Stanisława Dąbka, jego rodziców i podkomendnych Żołnierzy Wojska Polskiego.
• 11.10 - Skwer przy pomniku gen. Stanisława Dąbka; odsłonięcie i poświęcenie pomnika gen. Stanisława Dąbka; apel pamięci; salwa honorowa.
• 12 - Miejski Dom Kultury im. Aleksandra Sas Bandrowskiego, program artystyczny uczniów Szkoły Podstawowej nr 1 im. gen. Stanisława Dąbka w Lubaczowie, dr Zygmunt Kubrak: „Generał Stanisław Dąbek”- prezentacja sylwetki.

Stanisław Dąbek urodził się w Nisku, ale od najwcześniejszych lat związany był z Lubaczowem, w pobliskim Felsendorfie spędził lata dziecięce i młodzieńcze. W latach 1901-1905 uczęszczał do szkoły wydziałowej w Lubaczowie, gdzie ukończył 5 i 6 klasę. Maturę zdał w Sokalu, w studium nauczycielskim. Pracę zawodową rozpoczął w Bóbrce, miejscowości w okolicach Lwowa, jednocześnie studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim. Został powołany do służby wojskowej w austriackim 34 pułku strzelców w Jarosławiu. W 1914 r. ukończył oficerską szkołę rezerwy. W czasie I wojny światowej awansował do stopnia porucznika, dowodząc kompanią na froncie w Karpatach i w Tyrolu.

W przededniu II wojny światowej pod koniec lipca 1939 r. został wyznaczony dowódcą Morskiej Brygady Obrony Narodowej i p.o. dowódcą Lądowej Obrony Wybrzeża. Podjął aktywne prace nad umocnieniem pozycji obronnych i wzmocnieniem uzbrojenia podległych mu jednostek. Podczas kampanii wrześniowej dowodził aktywnie całością sił lądowych zgromadzonych wokół Gdyni. Wobec przeważających sił Wehrmachtu i odcięcia wojsk polskich na Wybrzeżu od pozostałej części kraju podjął decyzję o ewakuacji na Kępę Oksywską. Wieczorem 19 września 1939 r. w obliczu nieuchronnej klęski, odebrał sobie życie strzałem w głowę. Jego ciało spoczęło w Gdyni.

W 1964 r. awansowano go pośmiertnie na generała brygady. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Medalem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych i Złotym krzyżem Zasługi. Pośmiertnie otrzymał Order Krzyża Grunwaldu II klasy. Jest Honorowym Obywatelem Miasta Lubaczowa i Gminy Lubaczów. Jego imię nosi Szkoła Podstawowa nr 1 i jedna z ulic miasta.