62 Plebiscyt Sportowy Nowin. Tomasz Kamuda: U dzieci jest więcej szczerości, tu są prawdziwe łzy radości i smutku

Co dla ciebie znaczy ta nagroda?
Przede wszystkim bardzo się cieszę. Mam z tego satysfakcję ja i dzieci w klubie. Cieszę się, że mogłem im stworzyć warunki do ćwiczeń, treningów. Nabywają nowe znajomości, mogą zwiedzać nasze województwo, jeżdżąc na zawody. W sobotę nasi chłopcy zajęli na turnieju w Rzeszowie 4. miejsce na 26 zespołów, a dziewczynki wygrały turniej w Przemyślu. To wspaniały prezent urodzinowy.

Pracowałeś z seniorami, a teraz z dziećmi. Co lepsze?
U dzieci jest więcej szczerości, tu są prawdziwe łzy radości i smutku, dzieci uczą się wygrywania i przegrywania, bardzo przeżywają każde emocje. W sporcie zawodowym nie ma sentymentów, są pieniądze i duża odpowiedzialność. Jeśli chodzi o mnie, to każdy mecz przeżywam tak samo, czy z dziećmi, czy z seniorami.

Chciałbyś znów poprowadzić drużynę seniorską, zawodową?
Nie wykluczam tego. Tam jest jednak większa adrenalina, a ja zawsze lubiłem mecz z dodatkowym dreszczykiem zarówno jako zawodnik, jak i trener.

Śledzisz dalsze losy swoich byłych drużyn?
Jak najbardziej. Zespół, który prowadziłem w Szwecji, nieźle sobie radzi, ale jest na dole tabeli. Tam jednak jest polityka grania swoimi zawodnikami, nie chcą na siłę ściągać obcych. Podglądam też Developres, to drużyna która teraz patrzy na całą Polskę z góry, a jej zawodniczka i trener są najlepszymi w swoich kategoriach w tym plebiscycie. Synek Gabi Polańskiej chodzi na siatkówkę do nas, jest bardzo wysoki, bo jest w drugiej klasie i ma 140 cm wzrostu. Szkoda, że Asseco Resovia, w której kiedyś grałem, nie może wrócić na szczyt, ale po przyjściu nowego trenera widać ożywienie, zespół jest na fali wznoszącej.

Skupiacie się w Sparcie na dzieciach. Co się z nimi potem dzieje?

Odchodzą do innych rzeszowskich klubów i tam nadal trenują. Są też tacy, jak np. Iga Niziołek, która trafiła do Kalisza i w ostatnim sezonie zdobyła mistrzostwo Polski, co mnie bardzo ucieszyło.