BCC apeluje: Weźmy przykład z UE, bo przemysł padnie

Przemysł energochłonny nie będzie w stanie sprostać obecnej sytuacji ciągłych podwyżek cen energii. Szybki wzrost cen prądu, który nastąpił w ciągu ostatnich 3 lat, w połączeniu z rosnącymi obciążeniami związanymi z polityką energetyczną już daje negatywne skutki.

Czy są sposoby przeciwdziałania tym zjawiskom?

Wystarczy zastosować rozwiązania podobne do tych, które są stosowane przez inne kraje. Dzięki temu budżet państwa nie będzie musiał tracić znacznych przychodów odprowadzanych jeszcze w postaci podatków przez te zakłady. Pańtwo nie będzie też zmuszone do wypłacania zasiłków dla tysięcy bezrobotnych pracowników, którzy już tracą miejsca pracy – odpowiadają eksperci z BCC.

Restrukturyzacja

W latach 90. XX w. polski przemysł został intensywnie zrestrukturyzowany. Okupiono to dużym wysiłkiem i wielomilionowymi kosztami. Jednak jego realizacja pozwoliła firmom, które go przetrwały na dorównanie europejskim i światowym standardom i do konkurowania na światowych rynkach.

Nasze atuty

- Atutem polskiej gospodarki były niższe niż w Europie zachodniej koszty energii elektrycznej. To m.in dzięki nim cieszyliśmy się w ostatnich latach ponad 5-procentowym wzrostem PKB. Ta sytuacja zaczęła się jednak radykalnie zmieniać. Pogorszeniu uległa szczególnie w branżach zużywających duże ilości energii elektrycznej. Teraz nasze firmy są już mniej konkurencyjne na światowym rynku – czytamy w raporcie „Polityka energetyczna. Zagrożenia dla polskiej gospodarki”.

Okazuje się, że Europa Zachodnia chroni interesy własnego przemysłu redukując – w ramach obowiązującego prawa wspólnotowego – koszty energii elektrycznej zużywanej przez przemysł.

Polska nie wykorzystuje

Szczególnie istotne są narzędzia w zakresie opodatkowania oraz wspierania rozwoju energetyki odnawialnej i skojarzonej.

Tymczasem Polska nie wykorzystuje żadnych, z dopuszczalnych w Unii Europejskiej rozwiązań chroniących energochłonne branże przemysłu.

„Przemysł energochłonny nie będzie w stanie sprostać takiej sytuacji. Gwałtowny wzrost cen energii elektrycznej, który nastąpił w ciągu ostatnich 3 lat, w połączeniu z rosnącymi obciążeniami związanymi z polityką energetyczną już spowodował wstrzymanie lub ograniczenie produkcji w wielu zakładach” – czytamy w raporcie.

Odnotowany w 2007 roku wzrost cen o 13 proc. zapoczątkował okres podwyżek. W 2008 r. podwyżki kosztów energii elektrycznej dla odbiorców przemysłowych wyniosły 20-25 proc. Dla odbiorców indywidualnych (chronionych taryfami URE) wzrost był niższy i wynosił 16 proc.

Dodatkowo, w latach 2005-2007 nastąpił znaczny wzrost kosztów energii spowodowany polityką energetyczną (podatek akcyzowy, systemy wspierania energetyki odnawialnej i skojarzonej).

Faktyczna sytuacja przemysłowych konsumentów energii elektrycznej w 2008 r. była uzależniona od stosowanej przez nich formy zakupów. Odbiorców przemysłowych można podzielić na 3 grupy:

• korzystających z zasady TPA i mających kontrakty pokrywające roczne zapotrzebowanie – średnia cena energii czarnej w tej grupie to 145 zł/MWh;
• korzystających z zasady TPA i mających kontrakty pokrywające jedynie część zapotrzebowania - oferowana im cena „energii czarnej” obejmująca niezakontraktowany wolumen oscylowała od 190 do 200 zł/MWh co stanowiło wzrost jej kosztów w stosunku do 2007 r. o ok. 50 proc.;
• kupujących energię elektryczną w oparciu o cenniki przedsiębiorstw energetycznych (dla tej grupy po podwyżce od stycznia 2008 r. o ok. 23 proc. wprowadzono od marca lub kwietnia kolejną, o ok. 20 proc.).

W efekcie, w latach 2007-2009 nastąpił gwałtowny wzrost kosztów energii elektrycznej, które spowodowały wyrównanie cen energii „czarnej” w Polsce do poziomu notowanego w starych krajach Unii Europejskiej.

Józef Lonczak