Bociany w Przemyślu nie czują zimy

- Przedświąteczny grudzień okazał się bardziej wiosenny niż zimowy. Dzięki temu naszym podopiecznym było znacznie łatwiej. My zaś ten cieplejszy czas mogliśmy wykorzystać na gromadzenie zapasów - mówi Jakub Kotowicz wiceprezes ośrodka.

Co roku do placówki trafia około 120 osobników. Mniej więcej połowa pod koniec sierpnia wzbija się w powietrze, by razem ze swoimi zdolnymi do odlotu towarzyszami wyruszyć w wędrówkę.

Niestety nie wszystkim bocianom udaje się odfrunąć.

- Są to ptaki, których kuracji ze względu na ciężkie obrażenia nie udało się zakończyć przed zamknięciem tegorocznych szlaków migracyjnych do Afryki. Są skazane na przezimowanie. 15 z nich to stałe nieloty. Zwykle po najcięższych obrażeniach kończących się amputacjami skrzydeł lub kończyn dolnych. One już nigdy nie odlecą, na zawsze pozostaną u nas, skazane na łaskę człowieka - powiedział Kotowicz.

Dodatnie temperatury sprzyjają części lżej poszkodowanych osobników. Rozpoczęły szlifowanie formy przed nadejściem sezonu letniego.

- Mają możliwość wzbijania się w powietrze i ćwiczenia lotów. Stąd też dość nietypowy widok krążących w zimie nad Przemyślem kilkunastu bocianów białych. Za dnia wzbijają się one w powietrze i krążąc po okolicy ćwiczą loty, o zachodzie słońca zaś wracają do ośrodka. Ta lotnicza aktywność trochę zmaleje wraz z obniżeniem się temperatur. Przy nadejściu mrozów ptaki zacieśniają stado spędzając czas bliżej siebie znacznie rzadziej się rozdzielając, w pewnym stopniu ochraniając się ten sposób przed podmuchami zimnego wiatru i oddziaływaniem ujemnej temperatury - wyjaśnia Kotowicz.