Cegielski: Koszykówka jest równie ciekawa, jak żużel

- Sezon żużlowy ma się ku końcowi i przerzucił się pan na koszykówkę?

- (śmiech) Nie miałem wyjścia, bo w grę wchodzą sprawy sercowe. W Wiśle gra Justyna Żurowska, moja dziewczyna. Staram się oglądać każdy jej mecz, dlatego też pojawiłem się w Łańcucie.

- To związek na odległość.

- Na szczęście nie. W Krakowie mieszkam od sześciu lat. Pomaga nam tez to, że gdy sezon żużlowy się kończy, to koszykarski zaczyna. Dzięki temu nie musimy się na długo rozstawać.

- Lubi pan basket?

- Polubiłem, to fajna, nie mniej ciekawa dyscyplina, niż żużel. Szybko poznaję jej tajniki. Żużel ciągle jest moim zawodem, ale oglądanie koszykówki stanowi dużą przyjemność.

- Wisła zwykle wygrywa, więc jej kibic nie zjada wielu nerwów.

- Nic z tych rzeczy. Na meczach Justyny denerwuję się bardziej, niż kiedyś na torach żużlowych (śmiech). Choć akurat w spotkaniu z AZS-em raczej szybko stało się jasne, kto wygra.

- Pana ocena sezonu w wykonaniu Marmy Rzeszów.

- Mogło być lepiej, ale klub powinien się cieszyć, że wypiękniał mu stadion. Nowa trybuna robi wrażenie. A przyszłość też się zapowiada fajnie, bo słychać, że klub pani Marty Półtorak ma zamiar poszaleć na giełdzie transferowej. Jeśli tak się stanie, będę częściej przyjeżdżał na stadion przy Hetmańskiej.

- Kto zostanie mistrzem Polski na żużlu?

- Kibicuję Azotom Tarnów, bo tam przecież jeździ Janusz Kołodziej, któremu menadżeruję. Patrząc jednak z boku, szanse są wyrównane, a nawet większe daję zespołowi gorzowskiemu.

- Którego jest pan wychowankiem.

- Dlatego nie będę rozpaczał, jeśli wygra Stal. W Gorzowie się urodziłem, wychowałem, stałem się żużlowcem, więc tamtejszy klub jest dla mnie ważny. Ktokolwiek by nie zdobył tytułu mistrza będę miał powód, aby się cieszyć.