Dla nas Paulina jest najpiękniejsza

Pobyt w luksusowym hotelu w stolicy Ekwadoru - Quito, położonej prawie 3 tys. m n.p.m., spotkania z ekwadorskimi VIP-ami, przedstawicielami światowych agencji modelek, bankiety, przyjęcia i miłe towarzystwo 80 najpiękniejszych kobiet świata - tak w ostatnich tygodniach wyglądało życie Pauliny.
- Szkoda, że nie zdobyła żadnego wyróżnienia, bo naprawdę bardzo się podobała - opowiada Andżelika Prokop, towarzyszka i tłumaczka Pauliny w Ekwadorze. - Nasza kandydatka była ulubienicą fotoreporterów i internautów.

Najpiękniejszą kobietą świata, Miss Universe 2004 została dwudziestoletnia Australijka, Jennifer Hawkins. Drugie miejsce zajęła Miss USA Shandi Finnessey, a trzecie Miss Portoryko Alba Reyes. Faktycznie, w przedfinałowych sondażach Wicemiss Polonia 2003 zawsze notowana była w dziesiątce najpiękniejszych. Jej marzeniem było dostać się do finałowej piętnastki. Nie udało się.
- Nie potrafię wytłumaczyć, dlaczego właśnie Australijka Jennifer Hawkins została Miss Universe 2004 - mówi Bogusława Gawrych, wiceprezes Biura Miss Polonia. - Nie ma ani oryginalnej i zachwycającej urody, ani przepięknej figury. Ale o gustach się nie dyskutuje.
Paulina jest pod wrażeniem naturalności, spontaniczności Australijki i wypowiada się o niej bardzo ciepło. Dziewczyny kilka razy ze sobą rozmawiały. - To taki niebieskooki aniołek - mówi piękna rzeszowianka.
Wygląd finalistki z Antypodów - podobnie jak i Pauliny - jest efektem zabiegów stylistów. Jennifer w rzeczywistości ma brązowe oczy, a nie błękitne soczewki. Paulina jest ciemną blondynką z lokami.
Nasza finalistka najbardziej zaprzyjaźniła się ze Słowenką, z którą mieszkała w pokoju.
- Byłam spokojna przed wyborami i tak samo jest po finale. Przeżyłam wspaniałą przygodę, zobaczyłam przepiękny kraj. Jestem szczęśliwa - opowiadała po konkursie Paulina.
[obrazek3] Pauliny Panek i Jennifer Hawkins (fot. www.worldmiss.republika.pl)Mimo że jej pobyt w Ekwadorze nie obył się bez nieszczęśliwych niespodzianek, nie rezygnowała z imprez i bankietów. Nawet ze skręconą nogą, codziennie wstawała o siódmej rano i była aktywna do późnej nocy. Specjalnie na te okazje zabrała z Polski kilkanaście sukien wieczorowych i coctajlowych, m.in. propozycje rzeszowskiej projektantki mody, Marty Mizery i biżuterię słynnej firmy Kruk.
- Paulinka bardzo się starała. To nie tylko śliczna, ale i rozsądna dziewczyna - mówi Gawrych. - Można mieć żal, dlaczego nie zauważono jej sukienki narodowej, dlaczego nie weszła do finału. Ale takie konkursy rządzą się swoją polityką. Wśród dziesięciu najpiękniejszych nie było ani jednej Europejski. Najwyższe noty za suknie narodowe zebrały kandydatki z krajów latynoskich. Gdzie do ich kultury narodowej przypisane są pióra, gadżety, karnawał i taniec. Nie sposób z nimi konkurować.