Do pracy w UE

Studenci decydujący się na wyjazd do Anglii czy Szkocji, muszą znać zarówno swoje prawa jak i obowiązki. Warto przyjrzeć się bliżej kilku kwestiom.

Zaplecze finansowe

W zależności, jaki środek transportu wybierzesz – autobus czy samolot, musisz się liczyć z wydatkiem od 200 – 600 zł. Koszt zakwaterowania, to od 50 – 100 funtów tygodniowo. Najwięcej zapłacisz, gdy mieszkasz sam. Jeśli natomiast pokój wynajmują dwie lub trzy osoby, koszty się obniżają. Pamiętaj, że musisz też coś jeść i korzystać z komunikacji miejskiej, co średnio wyniesie cię ok. 50 funtów tygodniowo.

Po przyjeździe

Najważniejszą kwestią jest zakwaterowanie. Ze znalezieniem mieszkania, nie ma większego problemu. Zanim uda Ci się wynająć pokój, możesz skorzystać z oferty hosteli, albo zatrzymać się u znajomych.

Ogłoszeń o wynajmie mieszkania możesz szukać w gazetach, internecie oraz, co nie zdarza się w Polsce – na drzwiach sklepów. 

Angielski to podstawa

Pamiętaj, że znajomość języka angielskiego jest bardzo ważna. W czasie spotkania z land lordem, czyli osobą, u której chcesz wynająć mieszkanie, musisz porozmawiać o warunkach wynajmu, jak i płatnościach. Gdy wynajmiesz pokój, weź numer od właściciela, któremu możesz zgłaszać wszelkie uwagi i problemy dotyczące mieszkania.

Otwieramy konto w banku

Przebywając w Anglii czy Szkocji musisz mieć otwarte konto bankowe. Jednak proces jego zakładania różni się od tego w Polsce. W zagranicznych bankach mamy dwa najpopularniejsze rodzaje kont: oszczędnościowe i bieżące. Pierwsze z nich jest kontem stworzonym by gromadzić oszczędności. Przy czym nie możemy tutaj wziąć debetu, ani ubiegać się o kartę kredytową. Nie otrzymamy również książeczki czekowej, a jedynie kartę bankomatową, którą możemy płacić w sklepach.

Właściciele kont bieżących otrzymują czeki oraz elektroniczną kartę płatniczą. Są również upoważnieni do wzięcia debetu i ubiegania się o karate kredytową. 

National Insurance Number

NIN jest odpowiednikiem polskiego NIP – u, czyli Numeru Identyfikacji Podatkowej. Służy do rejestracji podatnika w brytyjskim systemie ubezpieczeń społecznych i w systemie podatkowym. Jest nadawany przez Departament of Work And Pensiens, czyli Departament Pracy i Emerytur. Numer nadawany jest jednorazowo i ma dożywotnią ważność. Pamiętaj, że jeśli jesteś zatrudniony i nie posiadasz numeru NIN, masz naliczany najwyższy podatek. 

Gdzie musisz się zgłosić?

Powinieneś się udać do najbliższego Job Centre lub Social Security Office, gdzie znajdziesz podstawowe informacje i otrzymasz numer telefonu do najbliższego urzędu, który zajmuje się nadawaniem NIN-u. Numer telefonu znajdziesz też u pracodawcy, w bibliotece albo w internecie. W każdym Job Centre możesz skorzystać bezpłatnie z telefonu i umówić się na rozmowę. Będzie ona przebiegała w języku angielskim, dlatego przygotuj odpowiedzi na podstawowe pytania dotyczące danych osobowych, adresu zamieszkania, daty przyjazdu do UK oraz charakteru pracy. Musisz również podać swój numer kontaktowy. Po kilku dniach otrzymasz list z informacją o miejscu i dacie spotkania oraz wymaganych dokumentach.

Spotkanie w sprawie NIN-u

Rozmowa w sprawie przyznania numeru NIN trwa około godziny. Urzędnik będzie pytał o twój dotychczasowy pobyt w UK i planowany powrót do kraju. Jeśli nie znasz dobrze angielskiego, masz prawo prosić o tłumacza!

Po 2 – 4 tygodniach od spotkania, pocztą dostaniesz numer NIN, a po 4 – 6 tygodniach plastikową kartę z nadanym numerem, który powinieneś jak najszybciej przekazać swojemu pracodawcy.

Pamiętaj, by pilnować kartę. W przypadku zgubienia możesz tylko raz ubiegać się o jej ponowne wydanie.