Dziadkowe towarzyszą w przeżywaniu świata

Dziadkowie powinni angażować się w wychowanie wnuków i towarzyszyć im w dorastaniu?

Myślę, że właśnie słowo "towarzyszyć" dobrze opisuje ich rolę. To na rodzicach spoczywa odpowiedzialność za zaspokajanie potrzeb dzieci. Oni mają codziennie dbać o dobre relacje, ukierunkowywać, prowadzić, uczyć. Dziadkowie powinni być z boku, bardziej wspierać, dzielić się doświadczeniem, swoimi obserwacjami. Dziadkowie inaczej patrzą na to, co się w życiu przydarza - czy dobrego, czy złego. Mogą nauczyć wnuki szukania różnych perspektyw, dystansowania się, poszukiwania roz- maitych rozwiązań. Są skarbnicą doświadczeń, z której byłoby dużym błędem nie korzystać, i myślę tu także o rodzicach.

Powinni uzupełniać rodziców?

Tak, tam gdzie rodzice zgłaszają taką potrzebę. Pomagać im na różnych płaszczyznach. Myślę, że dziadkowie, którym nie jest obojętny los wnuków, mają prawo wyrażać swoje zdanie na temat sytuacji wychowawczych, które wzbudzają u nich niepokój. Powinni to robić w sprawach ważnych, okazując szacunek rodzicom; nie narzucać się z radami i gotowymi rozwiązaniami, a raczej podzielić się opinią. To, czy rodzice ją u-względnią albo przynajmniej przemyślą, to już ich sprawa.

Mają pozwolić wpływać dziadkom na wychowanie wnuków?

Tak, i dawać przyzwolenie na inny rodzaj relacji, więzi, która rodzi się między wnukami a dziadkami. Rodzice nie są (i całe szczęście) alfą i omegą, popełniają błędy. Bywają zmęczeni. Jeżeli pozwolą, dziadkowie mogą doskonale uzupełnić te braki.
A jeśli jesteśmy z dziadkami w konflikcie i nie chcemy ich zbyt często widywać?

Zdarza się, że rodzice są skonfliktowani ze swoimi rodzicami lub teściami. Nie tworzą dobrego gruntu do rozwoju więzi między wnukami i dziadkami. Jeśli już te konflikty są, warto oddzielić swoje sprawy od dobra dziecka i zadbać o kontakt. To może być trudne, ale nie niemożliwe. Pod warunkiem, że na pierwszym miejscu jest dobro dziecka i wnuka.

Są rodzice, którzy chcieliby mieć całkowitą kontrolę wychowawczą nad dzieckiem...

Oni uważają się za doskonałych. Taka postawa może popsuć relacje. Podobnie działa to w drugą stronę. Są dziadkowie, którzy chcieliby przejmować większą odpowiedzialność. Zaczynają się wtrącać na każdym kroku, manifestując swoje zdanie. To też nie sprzyja dobrej relacji.

Dobra babcia czy dziadek to....

Taki, który towarzyszy wnukowi w przeżywaniu świata. Otacza wsparciem i darzy zaufaniem. Wnuczek przy dziadkach powinien mieć pełną swobodę bycia sobą, wyrażania siebie. Powinien dostać miłość, która nie krępuje, nie ogranicza, oraz wiedzę, która ułatwia patrzenie na życie z szerszej perspektywy. Dziadkowie to takie światło dla spraw, które są niezrozumiałe dla dziecka. Dobra babcia i dziadek uczą tradycji. Przekazują przeszłość. Opowiadają historie. Spędzają czas na zajęciach i zabawach nietypowych.