Edukacja ekologiczna: eko-prawdy i eko-bzdury

Mamy ekologiczne stacje benzynowe, pralnie i gotowe do akcji i demonstracji ekologiczne organizacje. Są też ekologiczne bułki, a nawet ekologiczna wódka.

Czym jednak naprawdę jest ekologia? - zastanawia się prof. Michał Kozakiewicz z Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego podczas wykładu z cyklu "Spotkań z biologią XXI wieku".

Według wykładowcy, ekologia nie jest tak naprawdę ani ideologią, ani postawą życiową, ani doktryną, ani ochroną lub zagrożeniem środowiska, ani rodzajem technologii, czy sposobem produkcji. Przywiązujący się do drzew ludzie w akcie jakiegoś kolejnego protestu nie powinni nazywać siebie ekologami - uważa prof. Kozakiewicz - tak, jak przeciwnicy modyfikowanych genetycznie roślin nie nazywają siebie genetykami, a wrogowie zapłodnienia in vitro nie określają się mianem embriologów.
Ekologia - zdaniem prelegenta - jest nauką przyrodniczą, "z kategorii określanej w języku międzynarodowym mianem +science+".

Początek bierze z obserwacji natury. Ta prowadzi do wyciągania wniosków i formułowania teorii naukowej, która w końcowym efekcie wyjaśnia istotę zachodzących w przyrodzie zjawisk. Potwierdzenie hipotezy w eksperymencie nie oznacza przy tym jej udowodnienia, tylko do zwiększenie prawdopodobieństwa.
Są dwa sposoby poznawania świata - mówił naukowiec - indukcyjny, oznaczający wyciąganie wniosków na podstawie zbiorowych obserwacji i dedukcyjny czyli dążący do udowodnienia z góry przyjętego założenia. Jak ilustrację tego procesu, prof. Kozakiewicz podał przykład pochodzący z obserwacji przyrody. Zimą - opisywał - niektóre drobne gryzonie się nie rozmnażają.

Uogólnienie (hipoteza indukcyjna, badania statystyczne) pozwala rozciągnąć tę obserwację na dużo większy świat zwierząt.

Falsyfikowalna, tj. poddająca się testom, hipoteza pozwala na stwierdzenie, że dokarmianie tych zwierząt w zimie wpływa na ich rozrodczość.

Czytaj więcej na www.edunews.pl