eXperience 112 - uwolnij naukowiec Leę Nichols

Wielu pasjonatów gier komputerowych jest zgodnych. EXperience 112 to oryginalna gra. Nie jest to typowa przygodówka, w której należy po prostu obklikać wszystkie miejsca na monitorze.

Na początku zostaniemy przeniesieni na morską bazę EDEHN. To jeden z najlepszych na świecie ośrodków badań nad biologią doświadczalną. Ma charakter jednostki wojskowej, co oznacza, że panują w niej dyscyplina i pewne rygory. Dla gracza oznacza to tylko jedno: jeszcze ciekawszą rozgrywkę.

W tego typu grach najczęściej jesteśmy głównym bohaterem. To my nim sterujemy, otwieramy drzwi, strzelamy gdy trzeba. W eXperience 112 główną bohaterką sterujemy jedynie pośrednio. Poprzez system monitoringu, za pomocą świecenia i gaszenia świateł, otwierania drzwi i uruchamiania różnych urządzeń.

Naukowiec obudzona ze śpiączki

(fot. Archiwum)Na początku zastajemy panią naukowiec Leę Nichols w śpiączce. Przebudza się wraz z początkiem gry. Niestety, niewiele pamięta, dlatego nie może nam udzielić zbyt wielu wskazówek. Musimy jej podpowiadać co ma robić.

Na szczęście na statku - laboratorium zachował się system komputerowy, w którym możemy do woli buszować. Chociaż nie jest to zbytnio eleganckie, to musimy zaglądać do komputerów pracowników bazy. Przeglądać ich zapiski, nie zatwierdzone projekty i pocztę elektroniczną. To tam znajdują się kody otwierające poszczególne drzwi i wszelkie potrzebne nam informacje. Jak to na obiekcie wojskowym, nie wszyscy pracownicy mają kody do wszystkich drzwi. Dlatego nie jest łatwo.

Na szczęście dla nas, w książeczce do gry dostajemy gotowe loginy i hasła do kont pracowników. Trzeba "tylko" przewertował masę dokumentów i uważnie czytać teksty. Są również zapisy rozmów, które szczególnie pomogą nam wyjaśnić, co się stało w bazie.

Odgłosy, że aż ciarki przechodzą

[obrazek3] (fot. Archiwum)Lea jest osłabiona po śpiączce, ale na każdym etapie gry stara się nam pomóc. Choćby w minimalny sposób. Zleca nam również zadania. Jest ich 29. Od takich jak umiejętność opanowania kamer monitoringu, co jest niezwykle istotne dla przebiegu gry. Po bardziej skomplikowane, jak otwieranie trzech zamków "kluczy oka", czy rozbrojenie bomby. Poruszanie się po bazie ułatwiają mapy.

Mocną stroną gry jest muzyka. W klimat wprowadzają szmery, stukania i różne dziwne odgłosy, po których przechodzą ciarki po skórze. Jest też inna muzyka, podkreślająca charakter miejsca, w którym się znajdujemy, czyli opustoszałej bazy. Sama bohaterka mówi do nas przyjemnym głosem polskiej aktorki.