FELIETON: Sokoły mogą fruwać, czyli łańcucianie na sto procent zagrają w ekstraklasie

Różnie się na tym poziomie sprawowały nasze zespoły. W latach 70-tych Resovia sześć razy zdobywała miejsce na podium, na czele z tytułem mistrzowskim w 1975 roku. Dwie dekady później w wielkim finale, z Mazowszanką Pruszków, potykała się Polonia Przemyśl, a ligowym średniakiem była Stal ze Stalowej Woli.

W XXI wieku do ekstraklasy w pięknym stylu awansował Znicz Jarosław. Może za wiele tam nie zwojował, ale parę sezonów pograł, a w pojedynczych meczach potrafił dopaść mocarne ekipy z Sopotu czy Wrocławia. Dzielnie na najwyższym szczeblu biła się Siarka Tarnobrzeg czy Miasto Szkła Krosno.

Ekstraklasa przyciąga kibiców, ale potrafi też wyjść bokiem klubom, w których działacze tracą kontrolę nad finansami. Dziś w Polonii, wierzyć się nie chce, nie ma nawet sekcji basketu. Stal szkoli młodzież na poziomie 3. ligi. W Jarosławiu gra się w kosza, ale o odrodzeniu Znicza nie słychać.

Lepiej się sprawy mają w Rzeszowie, gdzie w kultowej hali ROSiR-u pojawia się coraz więcej fanów basketu, skandując „Resovia, Resovia” ekipie, która właśnie awansowała do 2. ligi. W miarę bezboleśnie przygodę w najwyższej lidze przeszło Miasto Szkła, choć spłata należności chwilę potrwała.

Teraz na salony wkroczy RawlPlug Sokół, który szczyci się tym, że wydaje tyle, ile ma. Budżet łańcucianie mają skromny, ale na zapleczu ekstraklasy też im nie zbywało, a potrafili każdego ograć. Teraz poprzeczka pójdzie wysoko, jednak fani basketu z Łańcuta wierzą, że sokoły będą wysoko fruwać. Oby. Odnowiona hala już czeka.