Ford Mustang Mach-E AWD 72,6 kWh 329 KM. Test elektrycznego Mustanga cz.2

Tak, bagażników, bowiem Ford Mustang Mach-E posiada dwa bagażniki. Jeden tradycyjny, z tyłu, ukryty pod klapą unoszoną wraz z szybą, jak w praktycznym hatchbacku, oraz niewielki z przodu czyli tzw. „frunk”. Zacznijmy od bagażnika głównego.

Na początku suche fakty, które podaje producent, a mianowicie pojemności. W standardowym układzie bagażnik ma 402 litry pojemności, a po złożeniu oparć kanapy – 1420 litrów. Po złożeniu oparć do dyspozycji mamy niemal płaską powierzchnię, z delikatnie zaznaczonym progiem pomiędzy regulowaną podłogą bagażnika, a tylną częścią oparcia. Regulowana podłoga bagażnika może być ustawiona w pozycji górnej, dzięki czemu tworzy płaską podłogę po złożeniu oparć i niweluje wysokość progu załadunku, ale w razie potrzeby możemy ją umieścić w dolnym uchwycie lub całkowicie zdemontować. Po podniesieniu sztywnej podłogi możemy ją zablokować w tej pozycji dzięki odpowiednio wyprofilowanym uchwytom. Ponadto w bagażniku pod podłogą znajdziemy dedykowane miejsce na kabel do ładowania w estetycznym etui, miejsce na trójkąt oraz kompresor zasilany z zapalniczki. Swoją drogą gniazdo zasilania znajdziemy na ścianie bagażnika pod klapką, są także uchwyty na zakupy i oświetlenie. Pod tym względem Mustang Mach-E na pewno nie zawodzi.

Bagażnik z przodu również jest zaskakująco pojemny i praktyczny. Opcjonalnie może posiadać specjalne przegrody mocowane na dwa uchwyty w tylnej ściance. Są nawet wytłoczone (choć dość płytkie) uchwyty na kubku lub butelki. Trochę szkoda, że nie udało się doprowadzić dodatkowego źródła prądu np. do podłączenia lodówki turystycznej, ale nie można mieć wszystkiego. Jest za to… przycisk awaryjnego otwierania klapy od wewnątrz oraz dostęp do wlewu płynu do spryskiwaczy.

Przejdźmy zatem do wnętrza zaczynając od miejsc z tyłu. Już w poprzedniej części chwaliłem Macha-E za przestronność i sporo miejsca na kanapie z tyłu, jak również za niemal płaską podłogę. To ogromna zaleta, dzięki której możemy z tyłu zmieścić trzy osoby i ta siedząca po środku nie będzie miała problemu z tunelem pomiędzy nogami. Są również nawiewy na tył oraz dwa porty USB – tradycyjny typu A oraz USB-C do ładowania nowszych urządzeń. Są także kieszenie w oparciach foteli, kieszenie w drzwiach (niestety butelki 1,5-litrowe się nie zmieszczą) i wygodny podłokietnik. Są oczywiście mocowania IsoFix, ale niestety ukryte pod tapicerką. Z jednej strony estetyczne, z drugiej niewygodne rozwiązanie, które utrudnia szybkie wpięcie fotelika. Jeśli ktoś często przenosi fotelik z auta do auta, po pewnym czasie będzie przeklinał takie rozwiązanie. Zanim przejdziemy do przedniej części, jeszcze dwa słowa o oknie dachowym. Jest ogromne, imponujące i rewelacyjnie doświetla wnętrze, ale nie można go otworzyć ani całkowicie zamknąć. Co prawda ma silne filtry UV i wnętrze nie nagrzewa się, poza tym jest wystarczająco przyciemnione, aby słońce nie raziło w oczy, ale jeśli ktoś lubi podróż w zaciemnieniu, może odczuwać pewien dyskomfort. Trochę szkoda, że producent nie pokusił się o fizyczną roletę lub system zaciemniający jak np. w Porsche Taycanie czy nowych modelach Renault.

W przedniej części znajdziemy sporo praktycznych rozwiązań. Zacznijmy od rozbudowanego tunelu środkowego, w którym znajdziemy między innymi głęboki schowek z roletką. W schowku znajdziemy dodatkowe źródło prądu w postaci tradycyjnej „zapalniczki”. Przed schowkiem mamy panel z pokrętłem do zmiany kierunku jazdy oraz przełącznik hamulca postojowego. Jest również przycisk świateł awaryjnych oraz systemu wspomagania parkowania. Nieco niżej znajdziemy dwa uchwyty na kubki oraz łączoną tackę na smartfony. Teoretycznie tacka powinna pomieścić dwa urządzenia, ale gdy na ładowarce indukcyjnej po lewej stronie znajduje się smartfon, po drugiej stronie nie włożymy podobnej wielkości urządzenia. Szkoda, że zabrakło 1-2 centymetry, aby wygospodarować dwa równoległe miejsca z niezależnymi ładowarkami.

Tutaj również znalazło się miejsce dla dwóch portów USB – „starego i nowego” typu. Za to należy się z kolei duży plus. Pod głównym tunelem środkowym znajdziemy jeszcze półkę na inne drobiazgi – bardzo praktyczne wykorzystanie wolnej przestrzeni. W centralnej części kokpitu dominuje oczywiście ogromny ekran systemu info-rozrywki, który po kilku zmianach działa naprawdę świetnie i moim zdaniem, Ford pokonał długą drogę od nieco staromodnych i ograniczonych systemów np. z Kugi czy Focusa sprzed liftingu, po zaawansowane i naszpikowane funkcjami systemy z Macha-e czy nowej Kugi. Przed kierowcą jest z kolei niewielki ekran wyświetlający podstawowe dane tj. poziom baterii, przebieg, temperaturę, prędkość, pracę systemów wsparcia itp. Niestety nie zmienimy zawartości czy trybu pracy, nie zobaczymy na małym ekranie również danych z komputera pokładowego, co moim zdaniem jest sporym niedopatrzeniem. Przed pasażerem jest oczywiście pojemny schowek, a na podsufitce przy panelu sterowania oświetleniem wnętrza wygospodarowano miejsce na schowek na okulary – coraz rzadziej spotykany dodatek.

Wypada jeszcze wspomnieć o nietypowym systemie otwierania drzwi bez użycia tradycyjnych uchwytów i klamek. Początkowo wydaje się nieintuicyjny i dziwny, ale już po kilku dniach korzysta się z niego bardzo wygodnie. Wystarczy nacisnąć przycisk na słupku B lub C, aby drzwi automatycznie odskoczyły o kilka centymetrów. Trochę szkoda, że przy słupku C również nie zastosowano małej klamki w kształcie „lotki”, aby ułatwić np. dzieciom samodzielne otworzenie drzwi. Jak to będzie działało podczas silnych mrozów, gdy auto „złapie” lód? Tego niestety nie byliśmy w stanie sprawdzić.

W kolejnej, ostatniej części naszego testu sprawdzimy dokładne zużycie energii i potencjalne zasięgi w różnych warunkach drogowych tj. w mieście, na drogach podmiejskich, ekspresowych i autostradach.