Gdzie jest przemoc w domu, nie ma litości dla zwierząt

Dzieci zawsze znęcały się nad zwierzętami. Wielu z nas pamięta podobne historie, jak te opowiadane przez Krystynę Harnę. W pamięć zapadli nam koledzy, którzy przywiązywali kotom puszki do ogonów, czy też robili żabom sekcje zwłok. Często jednak były to głupie żarty niż prawdziwe okrucieństwo.

Dzisiaj jednak przypadki agresji w stosunku do zwierząt wiążą się z podziałem na "dobre" i "złe" dzielnice. Dlaczego tak się dzieje, że Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami w Sanoku najwięcej informacji o bestialskim traktowaniu zwierząt otrzymuje z tych rejonów miasta, które nie cieszą się dobrą sławą? Wydaje się, że odpowiedź może być tylko jedna. Dzieci, które na co dzień widzą przemoc i brutalność życia, nie są w stanie zrozumieć, że zwierzęta to żyjące, czujące istoty. Tak jak wielu dorosłych nie może tego zrozumieć w stosunku do nich samych.