Geniusz z akordeonem. Michał Stochel, ośmiolatek z Zarębek zachwycił jury „Mam Talent”

Trudno opisać, co Michał czuje, gdy gra. Na pewno daje mu to wielką radość. Nie czuje ciężaru akordeonu, nie dokuczają mu ćwiczenia, w głowie widzi poszczególne dźwięki, które układają się pod palcami w melodię.

Ten, kto oglądał pierwszy odcinek nowej edycji „Mam Talent”, wie, że Michał gra doskonale. Bez wysiłku, wydobywa z ciężkiego akordeonu lekkie dźwięki. W programie zagrał m.in. fragment walca francuskiego Indifference (obojętność).

Na jego urok obojętny nie pozostał nikt, nie tylko jury, ale i publiczność. Nie dość, że usłyszał wymarzone trzy razy tak, to jeszcze złożył swój pierwszy w życiu artystycznym autograf i to nie byle gdzie, bo na piersi Małgorzaty Foremniak.

- Marzę, żeby być w finale - mówi ośmiolatek z Zarębek.

Akordeon dostał, gdy miał sześć lat. Zdał wtedy egzamin do Szkoły Muzycznej w Kolbuszowej.

- Od razu wiedział, że chce grać na akordeonie - mówi Justyna Stochel, mama chłopca.

- Byliśmy na wycieczce w Sandomierzu, taki pan grał na akordeonie, mama z koleżankami poszła dalej, a ja zostałem posłuchać - opowiada Michał.

- Idziemy, idziemy, nagle obejrzałam się, a Michała nie ma - wspomina pani Justyna. - Zobaczyłam go, jak stoi przed panem, który gra na akordeonie. Patrzył na niego z takim zachwytem w oczach, że już wiedziałam, ten instrument go zaczarował - dodaje ze śmiechem.

Zanim Michał pojawił się w telewizji, mogli go usłyszeć mieszkańcy powiatu kolbuszowskiego na różnych lokalnych imprezach. Brał też udział w kilku konkursach. Za każdym razem rodzice słyszeli od znajomych i nieznajomych, że syn gra cudownie, że jest geniuszem. Słuchali tych słów i zastanawiali się, czy to wyraz uprzejmości czy rzeczywiste odczucie? Do tej pory w rodzinie nikt nie miał słuchu absolutnego. Mateusz Stochel, brat Michała gra na gitarze, ma dobry słuch. Siostra mamy gra na pianinie, kilkoro kuzynów też gra na różnych „klawiszach”. Gdzieś ten talent „hasał” po drzewie genealogicznym i wygląda na to, że w końcu skumulował się w Michale.

- Michał bardzo lubi występować przed publicznością, słyszał, że inni go chwalą i chciał spróbować swoich sił w programie „Mam Talent”. Prekastingi były w Rzeszowie, pomyśleliśmy, że spróbujemy i będziemy mieli z głowy - opowiada pani Justyna.

- Gdy Michał skończył grać, w takiej szparze za kulisami pojawił się ochroniarz i mówi mi tak: - Panie, ja tu siedzę cały dzień, on był najlepszy, przejdzie - śmieje się Witold Stochel, tata Michała. Potem było zaproszenie do programu. Co dalej? Zobaczycie sami.

- Lubię grać, to mi daje przyjemność - mówi Michał i bierze w ręce wielki czarny akordeon. Instrument jest wypożyczony, on jeszcze nie ma swojego. - Tu są klawisze, z których wydobywa się melodię, te czarne klawisze to też dźwięki fis, cis… - wymienia. - Po lewej są basy - tłumaczy dalej. - One wypełniają melodie. Tu jest melodia, a tu jest wypełnienie - pokazuje. Nie rozumiem, więc Michał gra i już rozumiem. Spod prawej dłoni płynie dźwięk, spod lewej tło, dzięki któremu lepiej go słychać.

Ćwiczy codziennie. Tyle ile chce. Raz to godzina, dwie, raz dwadzieścia minut. Gdy jakiś fragment mu nie wychodzi, tak jak prosił nauczyciel Tomasz Blicharz, ćwiczy go przez pięć minut. Dokładnie z aptekarską precyzją. Pomaga mu w tym brat Mateusz, który trzyma stoper. I tak dźwięki brzmią w domu Stochelów, cały czas. To Mateusz gra, to Michał, to brzmi jakaś inna muzyka.