Kosze, miotły i...

- Nikt nie był przygotowany na pozyskanie takiej ilości brzeziny w okresie zimowym, więc przyjęliśmy zamówienie na 30 tys. mioteł - mówi Julian Szymula, dyrektor leżajskiego oddziału Coopeximu. - Trzy kontenery wypełnione miotłami już wysłaliśmy, w następnym miesiącu wyekspediujemy następne cztery. Pozostałą część mioteł dla angielskiego odbiorcy wykona zakład w Hajnówce.
Leżajska firma zatrudnia 28 pracowników, na jej potrzeby pracuje ok. 2 tys. chałupników, którzy w domu wykonują wikliniarskie wyroby. Dostawcami surowca są plantatorzy wikliny z okolic Leżajska, Rudnika i z terenów Lubelszczyzny. Niemal całość wikliniarskiej produkcji trafia do zagranicznych odbiorców.
- Nasze wyroby sprzedajemy na rynki europejskie, skandynawskie, do Ameryki, Kanady, a nawet Japonii - mówi Wiktor Frankiewicz, z-ca dyr. Coopexim Oddział Leżajsk. - Przy dzisiejszym bezrobociu, wikliniarstwo to jedna z rzadkich możliwości zatrudnienia i zarobku w naszym regionie.
Leżajska firma wyrabia kosze "miastowe", gospodarcze, ogrodnicze, kosze na bieliznę, saneczki, taczki, wózki lalkowe dla dzieci, tacki i wiele innych wyrobów.
- Wracają modele koszy produkowane 20 lat temu, teraz tylko nieco je upiększamy - mówi Wiktor Frankiewicz. - Mocna złotówka tak rozłożyła wikliniarstwo, że wiele zakładów wikliniarskich ogłosiło upadłość. Coopexim jest dużą firmą i trudny czas przetrzymała. Na eksport wysyłamy miesięcznie 30 samochodów ciężarowych naszych wyrobów. Obecnie najważniejsza jest sprzedaż, wyprodukować można wszystko, chodzi tylko o znalezienie zbytu. Ten zapewnia nam centrala warszawska firmy. Żeby wejść na rynek, trzeba działać kilka lat. Jakość i terminowość dostaw jest podstawą utrzymania się na światowych rynkach.