Książka nie ciężkie stresy

?Pamiętnik Adriana Mole. Lat 13 i 3/4? plasuje się w ścisłej czołówce moich ulubionych lektur z dzieciństwa. Nic więc dziwnego, że z dzikim błyskiem w oku i wypiekami na twarzy rzuciłam się do czytania pamiętnika dorosłego Adriana. I co się okazało?
Po pierwsze, z nastoletniego malkontenta, wyrósł taki sam dorosły. 30-letni Mole narzeka na swoją pracę, rodzinę i nadal wzdycha do nieosiągalnej Pandory. I jak zwykle, robi to tak, że można można się zwijać ze śmiechu. Lektura godna polecenia na ciężkie stresy.
Po drugie, wśród zapisków Adriana, nie brakuje celnych i złośliwych komentarzy tego, co się dzieje w angielskim świecie polityki. Szkoda, że akcja powieści nie zahacza o Polskę.
Po trzecie, choć wydaje się, że Adrian poniósł klęskę (kariera legła w gruzach, żona odeszła, a dom spłonął), to tak na prawdę jest odwrotnie. Bo Mole, choć nieprzebojowy i maruda, jest porządnym, dobrym facetem.
Oby tak dalej, Adrian!