Ligowy alfabet Ireneusza Mazura

A jak Asseco Resovia
Obecne rozgrywki dla drużyny z Rzeszowa będą kolejnym sezonem dużych oczekiwań. Nic dziwnego, bo postarano się o duże wzmocnienia. Pod względem transferów klub z Rzeszowa zawiesił przed sobą i rywalami poprzeczkę bardzo wysoko. Największym hitem pod paroma względami jest pozyskanie Georga Grozera, który prezentuje wysoką dyspozycję i gra skuteczną siatkówkę. Drugą, równie ważną postacią jest Matej Cernić. Włoch to duża osobowość i znane w siatkarskim światku nazwisko. Podobnie jak środkowy z USA Ryan Millar. Pewnego rodzaju niewiadomą, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu jest rozgrywający Michał Baranowicz. Przyjechał z Włoch do Polski z dobrymi opiniami, to utalentowany zawodnik; swój talent potwierdzi także w PlusLidze.

Wyniki, jakie w ostatnich dwóch latach osiągnął rzeszowski zespół może nie były do końca takie, jakich oczekiwano, ale warto zwrócić uwagę na organizację klubu, na budowę zaplecza dla pierwszej drużyny. Teraz rzeszowskie środowisko czeka na jakąś victorię w lidze, Pucharze Polski lub europejskich pucharach. Trudno powiedzieć, który z zawodników może być tą kluczową postacią w drużynie, choć możemy się tego domyślać. Wydaje mi się, że już najwyższy czas, aby zaangażowanie środowiska znalazło swój finał w mocno oczekiwanym sukcesie. Do tego dochodzą wspaniali kibice, zaplecze w postaci hali, zagraniczny trener. Czekamy na rezultat adekwatny do wkładu w tę siatkarską inwestycję.

D jak Delecta Bydgoszcz

Nastroje w Bydgoszczy po poprzednim sezonie są zapewne dalekie od zachwytu. Okazało się, że nazwiska nie zawsze oznaczają w prostej linii sukces sportowy. Dlatego przed obecnym sezonem szybko przystąpiono do przebudowy zespołu. Część zawodników postała, jak doświadczony Grzegorz Szymański, czy Dawid Konarski, przedstawiciel młodej generacji; część sprowadzono nowych, jak rozgrywającego Michała Masnego, czy Fina Antti Siltali. Jest Waldemar Wspaniały, jeden z najbardziej doświadczonych i utytułowanych trenerów w Polsce. W ubiegłym roku były ambicje na pierwszą czwórkę, w tym roku zapewne są nie mniejsze. Świetna praca, stali, wiarygodni sponsorzy, głód wygrywania i ciekawa drużyna. Bydgoszcz podobnie jak Rzeszów czeka na taką siatkarską eksplozję.

F jak Fart Kielce

Mamy beniaminka, który wyrósł w środowisku, w którym bardzo się kocha siatkówkę. Nie mam tutaj na myśli tylko Kielc, bo jest tam piłka nożna, piłka ręczna, koszykówka, ale cały region świętokrzyski. Awans siatkarzy do PlusLigi jest historycznym wydarzeniem dla tego regionu i miasta. Beniaminek, przynajmniej w początkowym okresie, ma trochę gorzej, bo bardziej znani zawodnicy w pierwszej kolejności "zagospodarowywani" są przez mocniejsze kluby. W Kielcach to budowanie zespołu rozpoczęto może trochę później, ale za to starannie. Pozyskano m.in. Macieja Dobrowolskiego, Piotra Łukę, Xaviera Kapfera, jest w kadrze grupa młodych zawodników. Jednak, mimo to pod względem potencjału sportowego, a nie ambicji, bo te w Kielcach są duże, Fart ustępuję trochę drużynom, wśród których upatruje się kandydatów do walki o środek tabeli. Brak spektakularnych transferów, może być przeszkodą, ale z drugiej strony rozsądek i mądrość i to co się dzieje w Kielcach, może okazać się nową jakością w siatkówce. Oby, ale to co zrobiono do tej pory, może także być trochę za mało.

J jak Jastrzębski Węgiel

To klub o bardzo wysokiej jakości organizacyjnej, solidnych podstawach i z ogromnymi aspiracjami. Oczekiwania są na pewno nie mniejsze niż w poprzednim sezonie. W kadrze zespołu jest trochę zmian. Zmienił się trener; Roberto Santilli odszedł do Rosji, przyszedł Igor Prielożny, nowy-stary, bo przecież pracował już w Jastrzębiu w przeszłości. Odszedł, także do Rosji, Paweł Abramow, do ZAKSY przeszedł Patryk Czarnowski. Mam wrażenie, że potencjał sportowy jest trochę mniejszy niż poprzednio, co wcale nie musi odbić się na wyniku. Nie ulega jednak kwestii, że trener Prielożny będzie miał niezwykle trudne zadanie, bo wokół wiele solidnych zespołów.

I jak Indykpol AZS Olsztyn

W Olsztynie buduje się jakość drużyny w oparciu o realne możliwości finansowe. Prezes Mariusz Szyszko, w przeszłości znakomity siatkarz, reprezentant Polski, olimpijczyk, znający bardzo dobrze rynek, mocno tego przestrzega. Dlatego kontrakty są wypełniane, nie ma zaległości, a jest wiarygodność. W tym roku sprowadzono zawodników, którzy gwarantują solidność grania w siatkówkę, ale także młodych graczy, którzy w przyszłości mają szansę wyrośnięcia na bardzo wartościowych zawodników. Z dużą uwagą obserwuję Olsztyn i budowanie tutejszej kadry i z szacunkiem odnoszę się do profesjonalnej drogi, jaką obrano. Powstała drużyna, przed którą stawia się już określone cele, myślę że jednym z nich jest awans do czołowej piątki-szóstki PlusLigi. Uważam, że jest to cel realny do osiągnięcia dla zespołu i trenera Mariusza Sordyla, który z tą drużyną solidnie pracuje.

P jak Politechnika Warszawa

W tamtym sezonie w stolicy oczekiwania były duże, a skończyło się na spadku. Jednak szefowie klubu na czele z prezes Jolantą Dolecką uznali, że trzeba utrzymać PlusLigę w Warszawie. Zatrzymali kadrę szkoleniową, część zawodników, na zasadach rynkowych odkupili prawa do gry w ekstraklasie od Jadaru Radom i umożliwili przejście z tego klubu do swojego najbardziej solidnym graczom. W ten sposób, w wyniku mariażu, powstała drużyna o bardzo dużych ambicjach i możliwościach, również na walkę o pierwszą szóstkę. Spełnienie takich aspiracji jest możliwe. Jest Zbigniew Bartman, Robert Prygiel, ściągnięto Marcina Nowaka oraz Oleksandra Statsenkę. Reasumując, stołeczny zespół będzie z determinacją walczył z Olsztynem i Delectą o pierwszą szóstkę.

T jak Tytan AZS Częstochowa

Temu zespołowi, z racji częstych odejść zawodników do innych klubów, odmładzania, już nie raz wróżono źle, że drużyna będzie dołować. Tymczasem nic z tych rzeczy. Zespół się odbudowuje i ma się zupełnie dobrze. Jest nowy trener Marek Kardos - przeszedł z zawodnika na szkoleniowca, jest Dawid Murek, został Piotr Nowakowski, dołączył Krzysztof Gierczyński, został rozgrywający Fabian Drzyzga, który będzie pilnie obserwowany przez fachowców, doszli nowi młodzi zawodnicy. Drużyna stanowi połączenie młodości (w tym trenera) z rutyną. Czy jednak zespół ten będzie w stanie podtrzymywać rosnący z roku na rok poziom sportowy i włączy się do walki o medale? Trudno przewidzieć. Wiele zależeć będzie od zdrowia i postawy Murka oraz Gierczyńskiego. Środowisko jest zacne. Mówi się, że siły spływające na klub z Jasnej Góry, pomagają mu, aby prowadzić siatkówkę na wysokim poziomie i mam nadzieję, że tak będzie i w tym sezonie.

S jak Skra Bełchatów

To uznana już solidna firma, która nie schodzi poniżej ustalonego, wysokiego poziomu. Zespół nie potrzebuje motywacji i pomocy z zewnątrz, sam sobie doskonale radzi. W klubie tym nastąpiły niewielkie zmiany. Przyszli Karol Kłos, Paweł Woicki oraz Paweł Zatorski. Trener Jacek Nawrocki prezentujący nową myśl szkoleniową, prowadzi zespół na pewno nie gorzej niż jego poprzednik. Jak będzie się realizował ten zespół w tym sezonie? Odnoszę wrażenie, że wielu kibiców oczekuje, że inne zespoły będą stanowić większe zagrożenie dla Skry, coraz więcej sympatyków siatkówki lokuje swoje sympatie wśród innych drużyn. Skra musi walczyć o tę sympatię. Jakimi sposobami? Najprostszymi, sportowymi. Ma ku temu wszelkie atuty w postaci zawodników, rdzeń zespołu został utrzymany, a w siatkówce stabilizacja, to połowa sukcesu. Presja na wyniki jest bardzo duża, każde niepowodzenie, traktowane jest jak wielkie wydarzenie, ale taka jest już rola lidera. Tylko czy Jacek Nawrocki będzie miał czas na odbudowanie po występach w reprezentacji dyspozycji kadrowiczów. To będzie bardzo trudne zadanie.

W jak Wielton Wieluń

Drużyna nauczona doświadczeniem, że nie można się utrzymywać rzutem na taśmę, bardzo mocno przebudowała swój skład, zawodniczy i szkoleniowy. Podziękowano trenerowi Damianowi Dacewiczowi, który utrzymał ten zespół w lidze. Uznano, że nowa myśl szkoleniowa związana z osobą Dariusza Marszałka będzie lepszym rozwiązaniem. Drugim trenerem jest Japończyk uznawany za świetnego fachowca od przygotowania ogólnorozwojowego. Ściągnięto nowych zawodników z Serhiyami Kapelusem i Antanowiczem, Dmytro Babkowem, Blanco Costa Martinem, reprezentantem Argentyny, Robertem Milczarkiem. Taki skład daje podstawy do oczekiwań, czy na miejsce w szóstce? Na pewno na solidną grę.

Z jak ZAKSA Kędzierzyn-Koźle

ZAKSA trochę mniej, może trochę mniej niż mniej, jest blisko Resovii, jeżeli chodzi o pozyskanie nowych zawodników. Paweł Zagumny, Sebastian Świderski, Patryk Czarnowski, Tine Urnaut, który jest też bardzo ciekawą postacią. To jest druga drużyna, która po poprzednich dwóch sezonach ma ogromny niedosyt. Przegrane w walce o medale podrażniły ambicje całego środowiska. Szefowie klubu uznali, że nie półśrodkami, ale na pełnym dystansie i z pełną mocą, trzeba ruszyć do walki o złoty medal. Wprawdzie mówi się "tylko" o medalu, ale myślę, że ambicje sięgają złota. Potencjał jest w Kędzierzynie ogromny. Obok Resovii, ZAKSA będzie stanowić największe zagrożenie dla Bełchatowa. Walka o medale będzie niesamowicie ciekawa.

Będzie wielka trójka

Co roku mamy nowe nadzieje, nowe oczekiwania, które nie zawsze się spełniają. Trzeba weryfikować plany. Przed nami nowy sezon, nowe postaci, nowe nazwiska i być może wyższy poziom. Z punktu widzenia osobowego powinna się zmniejszyć różnica między pierwszym, drugim i trzecim zespołem. Jaka będzie kolejność? Jaki układ? Trudno wyrokować. Stawiając na stabilność, to pierwszy powinien być Bełchatów, a druga Resovia lub ZAKSA, albo odwrotnie. Może jednak te stare dobre marki jak Resovia i Kędzierzyn stworzą nową jakość i będzie jeszcze ciekawiej. Jest nowy system, liga będzie grała systemem środa, sobota, niedziela, będzie bardzo ciasna. To także może mieć znaczenie.