Łzy radości i wzruszenia na lotnisku w Jasionce. Emigranci z Podkarpacia wracają na święta do domu

Poniedziałek, hala przylotów rzeszowskiego lotniska Jasionka. Elektroniczne tablice pokazują, że planowany na godz. 10.15 samolot z Bristolu w Wielkiej Brytanii wyląduje blisko 20 minut przed czasem. Mija niecały kwadrans i pusta dotąd hala wypełnia się ludźmi, niecierpliwie wypatrującymi swoich bliskich.

Na emigracji brakuje rodziny

Sceny, jakie rozgrywają się w tym miejscu śmiało mogłyby stać się częścią wzruszającego, fabularnego filmu. Wybuchy radości, okrzyki „mama!” i „babcia!”, łzy i czułe objęcia to tylko niektóre przejawy ogromnej ilości emocji, która towarzyszy powrotom emigrantów z Podkarpacia w rodzinne strony.

- To będą moje pierwsze święta w domu od 11 lat. Rezerwowałam lot w maju, bo wiedziałam, że żeby nie wiem co, będę chciała być tutaj. Święta na Wyspach to nie święta, nie ma tam tej atmosfery, a przede wszystkim nie ma rodziny

- zawiesza głos pani Edyta, która przyleciała z Bristolu z 8-letnią córką Zuzią.

Rodzice pani Edyty podkreślają, że dzięki powrotowi do domu jednej z trzech córek, te święta Bożego Narodzenia będą naprawdę wyjątkowe. Nie zabraknie długich rozmów przy rodzinnym stole, wspólnego kolędowania i oczywiście pielęgnowania tradycji.

- Specjalnie nie ubierałam choinki wcześniej, żeby córka z wnusią mogły ubrać ją razem z nami i nacieszyć się takim dużym drzewkiem - uśmiecha się pani Irena.

W tej rodzinie wszyscy mają nadzieję, że czas rozstania kiedyś się skończy i jak dodaje pani Edyta faktycznie tak się może niedługo stać, bo od jakiegoś czasu regularnie myśli o tym, żeby wrócić do Polski na stałe.

- Mamy Brexit i choć sporo osób mówi, że dla Polaków się nic nie zmienia, to jednak spora cześć z nich już wyjechała i ja też coraz częściej o tym myślę - dodaje.

WIDEO: Bierówka k. Jasła. Tak swój dom z okazji świąt udekorował nasz internauta

Boże Narodzenie na wyspach to nie to samo co w Polsce

Takich planów na pewno nie ma pani Beata, na Wyspach inspektor lokalnej policji, którą na rzeszowskim lotnisku zauważyliśmy dzięki siostrze Małgorzacie, której łzy wzruszenia leciały po twarzy jak grochy.

- To właśnie cała moja siostra, taka wrażliwa, że jako jedyna płacze przy łamaniu się opłatkiem - obejmuje siostrę pani Beata, która za granicą pracuje już 17 lat i dopiero piąty raz spędza Boże Narodzenie w Polsce. - Ale rozumiem ją, ja też jestem cała roztrzęsiona, bo jednak w święta jestem tu bardzo rzadko, a to jest czas szczególny. Wtedy myśli się przecież tylko o tym, żeby być z rodzin - dodaje.

I zaznacza, że święta na Wyspach mało mają wspólnego z tym, co przeżywa się w Polsce. Choć w Boże Narodzenie wszyscy przygotowują uroczysty obiad z pieczonym indykiem w roli głównej, o tyle Wigilii po prostu nie ma.

- Niestety, w ten dzień Brytyjczycy idą po prostu do pubu. Ja sama staram się przygotować wieczerzę dla męża i znajomych i muszę powiedzieć, że poza bigosem, za którym moi goście raczej nie przepadają, polska kuchnia wszystkim tam smakuje

- uśmiecha się.

- Tutaj w Polsce będziemy się najzwyczajniej sobą cieszyć, rozmawiać, kolędować, wspominać i z sobą być. Przecież o to właśnie chodzi w święta! - wtrąca siostra pani Edyty.