Magdalena Hawryła, była siatkarka Developresu Rzeszów kończy karierę z tysiącem punktów na koncie

Co cię skłoniło do tej decyzji? Masz dopiero 33 lata…

Złożyło się na to kilka rzeczy, głównie były to sprawy prywatne - mówi MAGDALENA HAWRYŁA. - Jest to przemyślana decyzja, jednak jestem świadoma, że będę tęsknić. Siatkówka była ogromną częścią mojego życia przez ostatnie 16 lat.

Skończyłaś karierę zdobywając równo 1000 punktów (wg oficjalnych statystyk Tauron Ligi) w ekstraklasie. Przypadek? Wiedziałaś przed ostatnim meczem, że możesz dojść do tej granicy?

Dowiedziałam się o tym dopiero kilka dni po zakończeniu ostatniego meczu, więc był to przypadek, ale przyznam, że mnie to rozbawiło. Raczej nie przykładałam dużej uwagi do statystyk, ale w tym przypadku fajnie jest kończyć karierę z równym tysiącem na koncie.

Karierę kończysz jako zawodniczka Volley Wrocław, ale tych klubów było więcej, była reprezentacja Polski. Największe laury zdobywałaś w Rzeszowie i to z Rzeszowem byłaś związana najdłużej, bo sześć lat.

Tak, to prawda. W Rzeszowie byłam 6 lat i to w tym okresie miałam okazję spróbować swoich sił w reprezentacji Polski oraz miałam szansę zdobywać medale, ten okres niewątpliwie zapisał się w mojej pamięci bardzo mocno. Jednak przyznaję, że w każdym klubie przeżyłam wiele miłych chwil, poznałam super osoby i za to jestem najbardziej wdzięczna. Sport zawodowy to również ciężkie chwile, ale wolę pamiętać te dobre.

Gdybyś musiała w jednym, dwóch zdaniach podsumować karierę, to?

Było warto.

Pożegnałaś się z kibicami w tym samym momencie, co Ania Kaczmar. Planowałyście to razem?

Każda z nas podjęła tę decyzję indywidualnie.

Pierwszy cel po ostatnim meczu to wakacje, czy coś innego?

Mam swoje plany zawodowe, więc jestem w trakcie nauki. Będzie oczywiście czas na odpoczynek, chciałabym wyjechać gdzieś poza Europę, ponieważ przez okres pandemii nie miałam takiej możliwości.

Co Magda Hawryła zamierza teraz robić?

Mam pewne plany, ale jeszcze za wcześnie, żeby o tym opowiadać.

Mamy święta Wielkanocne. Pamiętasz kiedy ostatni raz spędziłaś je, nie myśląc o tym, że jutro trzeba iść na trening?

Nie pamiętam, jednak po każdym sezonie trzeba było przestawić się na tryb bez treningu siatkarskiego. Postaram się wciąż być aktywna, tylko teraz w innej formie, bo jednak nie wyobrażam sobie życia bez sportu.

Kto i w jakich okolicznościach wymyślił tak wysokiej dziewczynie jak ty ksywkę „Mała”?

To były jeszcze czasy liceum. Wtedy wiele osób mówiło na mnie „Duża”, co było związane oczywiście z moim wzrostem. Jednak moim znajomym to się nie podobało i na przekór wymyślili „Mała” i tak już zostało.

Przed nami półfinały Tauron Ligi. Kto jest twoim faworytem w walce o złoto? Komu kibicujesz najmocniej?

W każdym z zespołów, które pretendują do walki o złoto, są osoby, za które trzymam kciuki, więc nie jestem w stanie powiedzieć komu najmocniej.

Ur. 1 stycznia 1989 w Rybniku. Poważną siatkówkę zaczynała w Eliteskach Kraków, grała też w Politechnice Radom, Stali Mielec, Murowanej Goślinie, Nafcie Piła, Pałacu Bydgoszcz i Volley Wrocław. Od 2014 roku przez sześć sezonów broniła barw Developresu Rzeszów, z którym zdobyła dwa brązowe i srebrny medal. W 2016 roku była powołana do reprezentacji Polski na Grand Prix. Żadna inna siatkarka nie grała w ekipie „Rysic” tak długo.