Malarstwo jednego lata

Absolwentka Uniwersytetu w Nowym Jorku i Akademii Jan van Eycka w Maastricht mieszka w Budapeszcie. Na jej wystawie możemy prześledzić powstawanie motywów, wątków i głównego tematu "Malarstwa lata". Przypomina to słuchanie utworu muzycznego, którego temat najpierw grają poszczególne instrumenty, a później podejmuje cała orkiestra. Sophrin prezentuje szkice zapełnione siatką delikatnych, zygzakowatych linii. Stają się one wyraziste i ekspresyjne; wokół nich pojawiają się plamy szarości lub akcenty barwne.

Z pozoru to świat uporządkowany

i poddany regułom geometrii: przenikające się trójkąty i trapezy tworzą siatkę zawiłych połączeń. Ale jest to tylko konstrukcja na której opiera się bogata gama żółci, rozbielonych błękitów, czerwieni prześwietlonych blaskiem z niewiadomego źródła. Kompozycje bywają statyczne, cieszą harmonią kolorów. Inne dynamicznie, z fowistyczną wrażliwością na kolor

"rozrywają" ramy kompozycji.

Sophrin przedstawiła wernisażowej publiczności w Przemyślu swój projekt: Encyklopedię - Księgę Wiedzy - prace kilkudziesięciu artystów w specjalnie zbudowanym pudle. Artystka rozpakowywała je na oczach publiczności. Był to rytuał kojarzący się z Księgą Schulza i teatrem Kantora. Pudło jest jak "waliza włóczęgi, wygnańca, wędrowca albo artysty, których domem jest świat" - podkreśliła Sophrin, która swoją kolekcję wystawia w różnych krajach i galeriach. Jej zdaniem poszczególne prace - stronice Encyklopedii "zawierają abstrakcje, twarze, obiekty, tropy niewidzialnych i widzialnych energii (...) Chaos i porządek. Ikoniczne aluzje do Boga, Miłości, Śmierci i Życia...Wszystko ludzkie (...) jest tutaj!"