Miss za ladą

Tydzień temu w sobotni wieczór przyjaciele Pauliny zamówili stoliki w jednym z rzeszowskich klubów. Kiedy rozpoczęła się transmisja finału Miss Polonia 2003, nie spuszczali z ekranu wzroku. Wśród 20 finalistek prezentowała się ICH Paulina.
- Jest najpiękniejsza, więc wygra - przekonywali się nawzajem. Ale stresu było sporo, bo przecież gusty jurorów są różne. Paulina przechodziła kolejne etapy bez pudła. Najpierw dostała się do półfinałowej dziesiątki, a potem finałowej piątki.
- Ostatni etap kosztował mnie najwięcej nerwów - wspomina Paulina. - Wyczytali nazwiska trzech dziewczyn, które przeszły, a z boku stałam ja z sześcioma innymi kandydatkami i wiedziałam, że z naszej grupy przejdą jeszcze tylko dwie...
- I Wicemiss zostaje Paulina Panek! - wykrzyknął Paweł Wilczak.
Poczuła ogromne szczęście. A w Rzeszowie przed klubowym telewizorem wybuchła radość.
- Powinna być Miss, a nie Wicemiss - po pierwszej euforii zżymali się trochę przyjaciele i zupełnie obcy kibice. Ale to i tak ogromny sukces.

Środa przed południem. Cztery dni po finale Miss Polonia 2003. Na spotkanie Paulina wybiera restaurację w rzeszowskiej Galeri Graffica. Czuje się tu swojsko. Tuż za ścianą jest stoisko z ciuchami, gdzie pracuje jako ekspedientka. Czy łatwo jest pogodzić pracę i studia administracyjne?
- Postanowiłam sama zarobić na swoją naukę - odpowiada. Ubrana na czarno: dopasowany top, wąskie spodnie i wysokie sandałki. Otwarta, miła i szczera. Ale umiejętnie strzeże swojej prywatności.
- Tato umarł w 1992 roku - mówi krótko. - To był wypadek samochodowy. Mieszkam z mamą, bratem, jego żoną i ich 5-letnim synkiem.
Po finale radość w domu była ogromna. - Szczególnie oczarowane były młodsze siostry mojego chłopaka - Paulina znów się uśmiecha. - Nie schodziły mi z kolan, kiedy wróciłam z Warszawy .  
Z Leszkiem jest od 5 lat. Poznali się w technikum. Paulina, jako rodowoita rzeszowianka, kończyła tu również podstawówkę. Na pytanie, czy zawsze była najładniejsza w klasie, odpowiada skromnie. - Ależ skąd!. Wcale nie czuję, że uroda w szczególny sposób ułatwia mi życie.
Do pracy przyjęli ją głównie dlatego, że potrafi być miła i grzeczna dla klientów. Na studiach ma głównie egzaminy pisemne, więc - jak twierdzi - nie łatwo jest przemówić do zmysłu estetycznego profesora.
- Ale w pierwszych kontaktach ludzie traktują mnie życzliwie - przyznaje. - To, że mam wielu przyjaciół, to chyba zasługa nie twarzy, ale tego, jaka jestem.

(fot. TADEUSZ POŹNIAK)Ostatnią konkurencją finału były pytania do kandydatek. Paulina musiała odpowiedzieć, kogo woli mieć za wroga: kobietę, czy mężczyznę.
- Najlepiej nikogo - odpowiedziała. - Ale, jeśli musiałabym wybierać, wybrałabym mężczyznę - zwierza się teraz. - Z nimi łatwiej się dogadać. Kobiety, to co innego.
Wie, co mówi. Kiedy wygrała podkarpackie eliminacje do finału Miss Polonia w Krośnie, jej najlepsza przyjaciółka udawała, że jej nie widzi. 10 lat przyjaźni, a po finale, jako jedyna ze znajomych Pauliny nie przysłała nawet sms-a.
- Nie zadzwonię pierwsza - zapewnia Paulina. - Jestem uparta.
Ale wiadać, że na tej przyjaźni jej zależy. Żal tego, co budowało się przez 10 lat.
- Do kogo jesteś podobna - pytanie ma ją trochę rozchmurzyć.
- Do babci - stwierdza bez wahania. - Jednej i drugiej. Ale ostatnio zmieniłam trochę image. Podczas 9-dniowych nagrań dla TVN styliści wyprostowali mi włosy. Tuż przed samym finałem ufarbowano mi je na ciemny brąz. Tak naprawdę jestem ciemną blondynką.

[obrazek4] (fot. TADEUSZ POŹNIAK)Paulina kładzie na stolik małe, kwadratowe pudełko. Otwiera. W środku naszyjnik z pereł. To jedyna nagroda i pamiątka, jaką przywiozła z finału Miss Polonia. Perły są piękne. Ciężkie, o odcieniu mleczno-kremowym. Błyszczą nawet w słabym oświetleniu kawiarni.
- Będzie rodowa pamiątka - Paulina przytakuje głową. Włożyła je do tej pory raz. Tuż po sobotnim finale, wszystkie zwyciężczynie konkursu piękności zaproszone zostały na promocyjną imprezę w Krakowie. Zajechały limuzynami. Wtedy Paulina wysiadła z jednej z nich w perłach.
Na razie nie wolno jej wyjść za mąż przez 4 lata. Otrzymała już wstępne propozycje zagrania w reklamie pewnego kremu oraz w teledysku. Nie chce zdradzać szczegółów, żeby nie zapeszyć. Poza tym Biuro Miss Polonia może ją wysłać na konkurs Miss Universum lub kilka pomniejszych. Trzeba czekać.
- Kim chcę być? - zastanawia się. - Może pracownikiem naukowym na uczelni.