Młodzi mieszkańcy Podkarpacia dziś kończą 20 lat. Tyle ile wolna Polska

Andrzej Konefał z Krzątki w pow. Kolbuszowskim, Melania Buczyńska ze Skalnika k. Jasła i Małgosia Nowak z Rzeszowa urodzili się jeszcze przed otwarciem lokali wyborczych. Andrzej i Melania ok. 3 nad ranem, Małgosia dwie godziny później. Leszek Szeremeta z Przemyśla śmieje się, że "załapał się" na ten szczególny dzień w ostatniej chwili: przyszedł na świat 20 minut przed północą.

Znaleźliśmy kilkanaście osób z Podkarpacia, które dziś kończą 20 lat. Rówieśników III Rzeczypospolitej. W większości są studentami. Nie tylko podkarpackich uczelni, ale także Uniwersytetu Jagiellońskiego (Natalia Rzepka z Widełki), AGH (Andrzej Konefał) czy prywatnej Wyższej Szkoły Ekonomii i Informatyki w Krakowie (Bartłomiej Gołąb z Szówska k. Jarosławia). Iwona Michałek z Widełki uczy się na kucharza w Zespole Szkół Spożywczych w Rzeszowie, a Ireneusz Żyhajło z Ustrzyk Dolnych - na murarza.

Mało kto kojarzy tę datę

Co ciekawe, mało kto poza ich rodzinami kojarzy, że ci młodzi ludzie urodzili się w tak ważnym dla Polski dniu - dniu pierwszych częściowo wolnych wyborów do Sejmu. Ba! Niektórzy z nich sami tego nie kojarzyli.

- Nigdy jakoś nie myślałam, że to jest tak ważna data. Teraz czuję się wyróżniona, bo data moich urodzin symbolizuje coś więcej: ważne wydarzenie dla Polski - mówi Agnieszka Kondrat z Hłudna w gminie Nozdrzec.

A Irek Żyhajło o znaczeniu tej daty dla wolnej Polski dowiedział się od reportera Nowin.

- Jedyny komentarz, z jakim się spotkałam, miał miejsce na lekcji historii w gimnazjum - wspomina Małgosia Nowak. - Kiedy uczyliśmy się o tym okresie, pan od historii wymienił tę datę. Wówczas ktoś z moich kolegów powiedział, że ja właśnie w tym dniu się urodziłam. Nauczyciel zaczął mówić, że to bardzo szczególny dzień, że wtedy były częściowo wolne wybory do Sejmu itd. Później już podobna sytuacja się nie zdarzyła.

PRL - kraj kartek i kolejek, ale bez bezrobocia

Wiedzę o PRL-u zaczerpnęli głównie z opowiadań rodziców. Dominujący motyw, który powraca we wspomnieniach niemal wszystkich 20-latków, to kupowanie żywności na kartki, w długich kolejkach.

- Kiedy urodziła się siostra, tato musiał pół dnia stać w kolejce po pieluchy, mleko i inne potrzebne rzeczy - wspomina Małgosia Nowak.

- Tamta rzeczywistość może nie była do końca zła, ale na pewno była szara i nie dawała perspektyw dla uczciwych ludzi - uważa Leszek Szeremeta. - Partyjny aparatczyk mógł zrobić karierę, ale uczciwy patriota, nawet najzdolniejszy, na pewno nie.

- O wiele trudniej było wyjechać za granicę, nie była to tak prosto jak teraz - dopowiada Natalia Rzepka.

Z drugiej strony, rodzice przekazali im, że pozytywne w PRL-u było to, iż zawsze była praca, a pieniędzy starczało, przynajmniej na bardzo skromne życie.

Żyje się wygodniej niż kiedyś

Iwona Michałek (fot. Fot. Krystyna Baranowska)W nowej Polsce podoba im się to, że każdy może żyć jak chce. Że nikt nie narzuca, co mają robić, myśleć. Podoba im się też, że w sklepach można kupić wszystko. Pod warunkiem, że się ma pieniądze.

Nie podoba się - że jest ciężko z pracą, że są zwolnienia, bezrobocie.

- A jak już ta praca jest, to często za marne grosze - podkreśla Irek Żyhajło. To powoduje rozwarstwienie dochodów.

- Dobrze, ze można wyjechać za granicę i dorobić, bo tu jest wegetacja - uważa Kamil Kud z Nowej Sarzyny.

Nie podobają im się wieczne kłótnie polityków. Kiepskie drogi i brak autostrad (- Choć i tak jesteśmy lepsi od Ukrainy - śmieje się Kamil).

Większość jest zgodna, że obecna Polska mimo wszystko stwarza młodym ludziom nieporównywalnie lepsze warunki rozwoju.

- Każdy, jeżeli tylko chce, ma dostęp do nauki, wiedzy, jest wolność słowa i swoboda podróżowania - podkreślają.

Agnieszka Kondrat: - Mimo wszystko ludziom żyje się wygodniej niż kiedyś.

Natalia Rzepka: - Wystarczy tylko chcieć i mieć marzenia.

Leszek Szeremeta: - Ostatnie 20-lecie to czas wielkiej szansy dla naszego pokolenia. Kto ją wykorzystał, ten wygrał. Współczesna Polska daje nieograniczone możliwości choćby przez to, że jest częścią unijnego systemu.

Natalia Rzepka: - Wszystko idzie w dobrym kierunku, Polska się zmieniła, naśladuje kraje Zachodu, ludzie zaczynają się otwierać na świat.

Objechać świat wzdłuż i wszerz

[obrazek4] Leszek Szeremeta (fot. Fot. Janusz Motyka)Co chcą robić po zakończeniu nauki? Większość swą przyszłość chce związać z Polską. Małgosia Nowak chciałaby wstąpić do policji.

- Podoba mi się, że nie będę siedzieć tylko przy biurku - uzasadnia.

Agnieszka Kondrat, studentka Uniwersytetu Rzeszowskiego, chce zostać nauczycielką matematyki. Andrzej Konefał chciałby pracować w polskiej firmie na stanowisku związanym z kierunkiem studiów (technologia chemiczna). Kamil Kud z Nowej Sarzyny, student administracji na WSPiA w Rzeszowie, marzy o tym, by zostać testerem telefonów komórkowych, a gdy to się nie uda - chce wykonywać zajęcie związane z administracją.

Również w swoim zawodzie chciałyby pracować Iwona Michałek i Melania Buczyńska, która studiuje zdrowie publiczne na WSIiZ w Rzeszowie. Iwona myśli o posadzie kucharza w jakiejś restauracji lub hotelu. Melanii marzy się własny salon odnowy bądź klub fitness lub produkcja i dystrybucja środków kosmetycznych.

- Wiem, że moja przyszłość zależy od wykształcenia. Dlatego studiuję i chciałbym się realizować jako pedagog - mówi Leszek Szeremeta, student Kolegium Nauczycielskiego w Przemyślu.

Za granicę na pewno wyjedzie Irek Żyhajło. Kiedy tylko nauczy się fachu murarza.

- Tam można dobrze zarobić, nie to co w Polsce - uzasadnia. - Ale na stałe raczej nie zostanę - dodaje.

Są i tacy, którzy nie mają jeszcze sprecyzowanych planów.

- Nie lubię planować - mówi Natalia Rzepka, studentka wydziału filozoficznego UJ na kierunku kulturoznawstwo - porównawcze studia cywilizacji. - Moim marzeniem jest objechać świat wzdłuż i wszerz. Mój kierunek studiów otwiera oczy na świat.

- Nie wiem, gdzie mnie rzuci życie - przyznaje Ania Burek ze Staniszewskiego w pow. kolbuszowskim, studentka europeistyki na Uniwersytecie Rzeszowskim. Podobnie Bartek Gołąb: - Jestem dopiero na pierwszym roku. Na razie liczy się zabawa.

Między książką a ścianką wspinaczkową

[obrazek5] Irek ZyhajłoMają pasje typowe dla młodych ludzi.

- Lubię czytać książki. Co mi wpadnie w ręce. Czasami jakiś thriller, czasami coś ambitniejszego, innym razem romans z dolnej półki. Moja ulubiona książka to "Ania z Zielonego Wzgórza" - mówi Ania Burek.

Lubią też chodzić na spacery, spędzać czas z przyjaciółmi, oglądać filmy. Kamil Kud lubi zwiedzać i podziwiać krajobrazy. - W Polsce jest co oglądać - przekonuje.

Natalia Rzepka podkreśla, że w Krakowie nie brakuje okazji do przeżyć kulturalnych (koncerty, wystawy itd.).

Leszek Szeremeta lubi rap i futbol. Chciałby pojechać na mecz Barcelony. Sympatykiem krakowskiej Wisły jest Bartek Gołąb.

Irek Żyhajło stara się powiększać masę mięśniową na siłowni. - Do pracy przy murarce trzeba dużo siły - twierdzi.

Małgosia Nowak chodzi na ściankę wspinaczkową. Ma nadzieję, że zacznie się wspinać na normalnych skałkach. Chodzi po górach, w zimie jeździ na nartach, a w lecie na rowerze.

Powinienem zostać politykiem

- Mama śmieje się, że skoro urodziłem się w takim dniu, powinienem zostać politykiem - żartuje Kamil Kud.

- Często mówię w żartach, że przyniosłam nową Polskę - dopowiada Natalia Rzepka.