Na bocznym torze. Tomasz Ryzner pisze o Stali Rzeszów, ale również o świetnym weekendzie polskich tenisistów

Zresztą warto się było trochę postresować na wejściu, bo mecz był dobry, a do tego po ponad dwóch dekadach pracy w zawodzie po raz pierwszy doświadczyłem w rzeszowskim piłkarstwie nożnym zjawiska mixed zone.

Po drugoligowym (de facto trzecioligowym) meczu dziennikarze nie mogli, ot tak, jak przez ostatnie kilkadziesiąt lat, podejść swobodnie do piłkarzy i chwilę pogadać o meczu. Byli zobowiązani stanąć w kąciku hallu zaplecza Stadionu Miejskiego i, oddzieleni tasiemką umocowaną na słupkach, poprosić o rozmowę z wybranym zawodnikiem.

Ci bez problemu zgadzali się na interwiu, ale czułem się cokolwiek dziwnie. Nieco zabawnie, nieco durnowato. Za taśmą stało nas raz, dwa, trzy, w sumie czterech chłopa. Kolega po fachu powiedział mi, że zwykle stoi ich w tym kącie... dwóch. W komedii „Kochaj albo rzuć” wracający do Polski Pawlak na stwierdzenie współpasażera „Dużo się w naszym kraju zmieniło” ripostuje - „Taaak. Nie może być. Przyjdzie przywyknąć”.

To był weekend polskiego tenisa. Po 37 latach Polak wygrał turniej głównego ATP. W 1982 roku w Chicago miejscowa polonia fetowała triumf Wojciecha Fibaka. W sobotę, także w USA, w Winston-Salem, Hubert Hurkacz wygrał w finale z Francuzem Benoitem Paire.

W tych samych zawodach Łukasz Kubot i partnerujący mu Marcelo Melo z Brazylii byli najlepsi w deblu. Pięknie było w Nowym Jorku, konkretnie w Bronksie, gdzie turniej rangi WTA Tour wygrała Magda Linette. Także w Nowym Jorku, tyle w eliminacjach do US Open, poradziła sobie Magdalena Fręch.

Na obiektach Flushing Meadows rozpoczyna się walka o ostatni w roku wielkoszlemowy tytuł. Polskie rakiety zapowiadają kolejne wysokie loty. Trzymamy kciuki.