Od 30 lat jasielskim harcerzom patronują MADEJEWSCY

Początki harcerstwa w Jaśle sięgają jesieni 1911 r., kiedy to w jasielskim gimnazjum gościł twórca polskiego harcerstwa Andrzej Małkowski - wygłaszając prelekcję na temat skautingu. Kilka miesięcy później, już w 1912 r., za zgodą władz lokalnego gniazda Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” zalegalizowano tu pierwszą drużynę harcerską, otrzymała imię gen. Józefa Bema. Jeszcze w tym samym roku w Żółkowie odbył się kurs instruktorski, któremu przewodzili m.in. Andrzej Małkowski, Olga Drahonowska, Ignacy Kozielewski oraz ks. Kazimierz Lutosławski. Tak się zaczęło...

Walczyli o ojczyznęPierwsi jasielscy harcerze, oprócz pełnienia służby skautowskiej i pracy metodycznej, w kolejnych latach aktywnie włączali się w walkę o niepodległość ojczyzny i bronili jej przed bolszewikami. W okresie II RP tutejszy hufiec Związku Harcerstwa Polskiego, dzięki powstawaniu na Jasielszczyźnie nowych drużyn - męskich i żeńskich oraz wilcząt, późniejszych zuchów - sukcesywnie się rozrastał. Podczas okupacji niemieckiej część starszej młodzieży harcerskiej przeszła do działalności w podziemiu niepodległościowym, głównie pionie ZWZ-AK i NOW. Walczyli także na różnych frontach, przelewając krew, ginąc.

Wiosną 1945 r., popowrocie jaślan do ruin swego grodu, lokalne harcerstwo powoli zaczęło się odradzać. Najważniejszym polem działań na jego niwie stała się wówczas praca przy odgruzowywaniu miasta. Niedługo później wielu harcerzy z Jasła oraz Sobniowa musiało odpokutować miłość do ojczystego kraju, wszak przełom lat 40. i 50. był czasem procesów i wyroków skazujących za działalność niepodległościową wielu polskich patriotów, w tym działających w ZHP. Los ten nie ominął mieszkańców Jasła i okolic. Po 1956 r. w hufcu ponownie zaczęły działać drużyny harcerskie, pracę wznowiła też jego komenda - na czele z komendantem hm. Mieczysławem Mikulskim.

W 1958 r. miejscowe środowisko skautowskie miało już swój sztandar. Przekazała go komendzie hufca na płycie rynku Powiatowa Rada Przyjaciół Harcerstwa. Kolejne dekady były dla miejscowych druhen i druhów niezwykle trudne - ze względu na upolitycznienie harcerstwa przez władze socjalistyczne. Mimo to zdecydowana większość tutejszych drużyn starała się nadal pracować w oparciu o tradycyjną metodykę harcerską.

Madejewscy - to byli patrioci!W grudniu 1985 r. komendant hufca hm. Jacek Borczyk powołał Sztab Kampanii „Bohater”, na którego czele stanął hm. Adam Wydro. 26 kwietnia 1986 r. hufcowi nadano imię bohaterskiej, poległej za wolną Polskę, jasielskiej rodziny Madejewskich. Współtworzyli ją: Florentyna (Florence) z d. Buszyńska, jej mąż inż. Ludwik Madejewski, orazich synowie Ludwik junior i Zdzisław, którzy w latach okupacji działali w ruchu oporu. Dom Madejewskich był punktem kontaktowym dla konspiracji, oraz miejscem przygotowań akcji odbicia więźniów z jasielskiego więzienia pod kryptonimem „Pensjonat” (1943 r.). Patriotyczną działalność cała rodzina przypłaciła życiem z rąk Niemców w 1944 r., - mężczyźni zostali zamordowani w okolicach Krakowa, Florentyna Madejewska w lesie warzyckim.

W uroczystości, podczas której Hufiec ZHP w Jaśle otrzymał patronów, uczestniczyli m.in.: Elma Waltoś, siostra Florentyny Madejewskiej, Emilia Magura, matka braci Stanisława oraz Jana Magurów. Następnego dnia na rynku oficjalnie odsłonięto wyhaftowane na sztandarze imię zasłużonej rodziny, przedstawiciele zuchów, harcerzy i instruktorów złożyli ślubowanie na sztandar. Odbyła się też uroczysta defilada, a po południu z harcerzami spotkał się Stanisław Dąbrowa-Kostka - ostatni żyjący uczestnik „Pensjonatu”. Jednym z punktów uroczystości była również msza święta, co w tamtych czasach nie było rzeczą prostą i oczywistą. Odprawiono ją w kościele św. Stanisława BM.

Tablica nie da zapomniećPamiątkę wspominanych wydarzeń stanowi nie tylko tablica pamięci rodziny Madejewskich, znajdująca się na ścianie jednego z bloków przy ul. Mickiewicza. Przypominają o nich również coroczne obchody Tygodnia Bohatera Hufca.