Okładziny wielkoformatowe również na tarasach i balkonach

Wyjątkowe walory estetyczne sprawiają, że inwestorzy i projektanci chętnie sięgają po tego typu okładziny również w zastosowaniach zewnętrznych. Specyficzne aspekty związane z dużym wymiarem płyt, proporcjonalnie małą ilością fug, właściwościami fizycznymi okładzin gresowych, jak niska przyczepność, znacząco niższa rozszerzalność termiczna w stosunku do rozszerzalności podłoża sprawiają, że tego typu okładziny w zastosowaniach zewnętrznych wymagają odpowiedniego podejścia.

Jakość i efekt końcowy prac prowadzonych na zewnątrz uzależniony jest również od warunków pogodowych

Realia klimatyczne w naszym regionie ograniczają czas wykonywania prac na tarasach i balkonach do kilku miesięcy w roku, od pory późnowiosennej do wczesnojesiennej. Jednak i w tym okresie warunki pogodowe często nie sprzyjają prowadzeniu prac. Częste opady deszczu, wysokie temperatury, silny wiatr utrudniają sprawne wykonywanie robót.

Tarasy i balkony wymagają zabezpieczenia przed wodą w podobnym stopniu jak powierzchnie stale narażone na jej działanie.
Ponadto gwałtowne i duże zmiany temperatury, które nierzadko przekraczają 50°C (gdy na przykład w nocy panuje przymrozek,
a w ciągu dnia słońce rozgrzewa powierzchnię tarasu), wpływają na powstawanie bardzo wysokich naprężeń pomiędzy warstwami
o różnym współczynniku rozszerzalności termicznej, tworzącym cały układ od podłoża, przez warstwy pośrednie aż do znajdującej się na wierzchu okładziny. Innym aspektem są zmienne cykle zamarzania i rozmarzania występujące wczesną wiosną i na jesieni, które mogą bardzo destrukcyjnie wpływać na mocowanie niestarannie przyklejonej okładziny czy też na nieodpowiednio dobraną zaprawę klejową. Powierzchnie zewnętrzne poddane są ciągłym zmianom ze stanu suchego w mokry i odwrotnie, czemu towarzyszą procesy kurczenia i rozszerzania się, zachodzące praktycznie przez cały rok i wywierające negatywny wpływ na wiązane ze sobą poszczególne warstwy tarasu.

Rozwiązanie

Wybór właściwej zaprawy klejowej, która sprosta wszelkim przeciwnościom i pozwoli cieszyć się trwałością przez długie lata!

Idea, jaką kieruje się Sopro, to osiągnięcie najlepszego efektu w oparciu o optymalne uproszczenie konstrukcji i wykorzystanie
niezawodnych produktów.

Najlepszą zaprawą do tego typu zastosowań jest dwukomponentowa, cementowa, wysokoelastyczna, cienkowarstwowa
zaprawa klejowa Sopro megaFlex S2 MEG 665 lub jej wersja szybkowiążąca Sopro megaFlex S2 turbo MEG 666. Dzięki specjalnej
recepturze, z zawartością nieredyspergowalnych, płynnych polimerów, jej podatność na wchłanianie wody jest tak niewielka, że może być określana jako wodoszczelna. Wieloletnie badania i testy laboratoryjne, jak również ponad 10-letnie, bezawaryjne realizacje, potwierdzają wysoką jakość tej zaprawy.

Dzięki wysokiej szczelności zaprawa klejowa Sopro megaFlex S2 jest wyjątkowo odporna na negatywny wpływ wcześniej wymienionych czynników destrukcyjnych wywoływanych przez warunki atmosferyczne i z biegiem czasu nie traci swoich właściwości.

Dzięki dużej zawartości tworzyw sztucznych zaprawa osiąga bardzo wysoką przyczepność, która umożliwia przyklejanie problematycznych ze względu na niską nasiąkliwość i strukturę niesprzyjającą adhezji okładzin gresowych, na powierzchniach
tarasowo balkonowych. Dzięki wysokiej elastyczności zaprawa posiada właściwości kompensujące naprężenia, wywołane nagrzewaniem i schładzaniem okładzin, również wielkoformatowych, gdzie ilość fug mogących zredukować siły działające
destrukcyjne jest relatywnie mała.

Dwuskładnikowa zaprawa klejowa Sopro megaFlex S2 szybko osiąga odporność na deszcz, co jest cechą ułatwiającą prace w niestabilnych warunkach pogodowych.

Na uzyskanie ostatecznych parametrów zaprawy mają wpływ warunki panujące w trakcie procesu wiązania!

Podczas układania płyt i płytek wczesną wiosną lub jesienią nawet jeśli w ciągu dnia temperatura jest sprzyjająca to nocą może znacznie się obniżyć. Jeśli temperatura spadnie poniżej krytycznej wartości +5°C, może to spowodować duże zaburzenia podczas procesu wiązania zaprawy klejowej. W takiej sytuacji trzeba liczyć się z dużym spowolnieniem lub całkowitym zatrzymaniem procesu hydratacji cementu. Wprawdzie proces wiązania przy wzroście temperatury może się wznowić, jednakże
parametry wytrzymałościowe osiągnięte przez zaprawę klejową są zazwyczaj niewystarczające.

Jeżeli podczas wiązania zaprawy temperatura obniży się do – 3 °C to cząsteczki wody zamieniają się w kryształki lodu, rozsadzając niecałkowicie wykształconą strukturę zaprawy pozbawiając ją wytrzymałości.

Aby nie dopuścić do zaburzenia procesu wiązania należy wykonać zabiegi zabezpieczające miejsce pracy przed spadkiem temperatury np. wykonując czasowe zadaszenia i stosując nagrzewnice lub wykorzystując znacznie prostszą metodę - wybierając szybkowiążącą półpłynną zaprawę klejową Sopro megaFlex S2 turbo MEG 666, która dzięki wysoko krystalicznemu wiązaniu wody nawet w temperaturze +5°C już po 6 h osiąga odporność na cykle zamarzania i rozmarzania. Już po 3 h zaprawa ta osiąga wytrzymałość na odrywanie ponad 1 N/mm2 (C2 zgodnie z PN-EN 12004, tradycyjne zaprawy klejowe C2 w takich warunkach mogą osiągnąć wytrzymałość końcową mniejszą niż 0,5 N/mm2 co jest niewystarczające nawet w zastosowaniach wewnętrznych). Poprzez bardzo dużą szybkość twardnienia i schnięcia, układanie płytek może być bezproblemowe, także przy granicznie niskich wartościach temperaturowych.

Tradycyjny układ warstw krok po kroku!

Do najważniejszych elementów związanych z montażem okładzin na zewnątrz należy przygotowanie podłoża.

Przed przystąpieniem do prac należy dokładnie sprawdzić podłoże i ocenić jego stan. Niezbędne jest ukształtowanie spadku
w kierunku odpływu o nachyleniu minimum 1,5% . Do tego celu najlepiej nadaje się szybkowiążąca zaprawa wyrównująca Sopro RAM 3®. Kolejne warstwy mogą być naniesione już po kilku godzinach, co przy presji pogorszenia się warunków pogodowych jest niezwykle cenne.

Uszczelnienie zespolone – niezbędne na tarasach i balkonach

Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami budowlanymi niezbędne jest wykonanie odpowiedniego uszczelnienia zespolonego, bezpośrednio pod okładziną. Uszczelnianie musi być naniesione na podłoże w co najmniej dwóch cyklach roboczych i musi mieć łączną grubość co najmniej 2 mm. Do przyklejania okładziny można przystąpić po całkowitym związaniu zaprawy uszczelniającej.

Firma Sopro w swojej szerokiej ofercie obok klasycznych cementowych, elastycznych zapraw uszczelniających – np.: Sopro
DSF® 523 lub szybkowiążącej Sopro TDS 823 posiada także najwyższej jakości maty uszczelniająco – odcinające Sopro AEB® plus 639 – jako szczególnie szybki w wykonaniu rodzaj uszczelnienia zespolonego. Uszczelnienia w formie mat, odpowiadają ogólnie uznanym standardom budowlanym. Dzięki specjalnej warstwie kompensującej naprężenia na matach Sopro AEB® plus 639 można przyklejać okładziny o długości krawędzi do 1 mb i powierzchni do 1,0 m2 za pomocą wysokoelastycznej
zaprawy klejowej Sopro megaFlex S2. Na powierzchniach zewnętrznych, gdzie zastosowano elastyczne cementowe uszczelnienia zespolone np. Sopro DSF® 523 lub Sopro DSF® 423 należy układać płytki o maksymalnej długości krawędzi do 60 cm i maksymalnej powierzchni 0,36 m2.

Zaprawy klejowe należy nanosić w taki sposób, aby zredukować do minimum ilość pustek powietrznych pod płytami, w których
mogłaby gromadzić się woda.

Można to osiągnąć, przyklejając płytki metodą kombinowaną, czyli nanosząc na spód płyty warstwę kontaktową zaprawy klejowej, a na podłoże warstwę grzebieniową, przy pomocy kielni o odpowiedniej wysokości zęba.

Sopro megaFlex S2 dzięki specjalnej recepturze opartej na dwóch komponentach, bez dodatku wody, wiąże pod dużymi płytami także przy spadku temperatury i osiąga deklarowaną wytrzymałość końcową.

Połączenie techniki i estetyki

Dobór odpowiedniej zaprawy do spoinowania odgrywa również ważną rolę, ponieważ obok parametrów technicznych musi również spełnić oczekiwania estetyczne.

Do zastosowań na tarasach i balkonach polecane są cementowe szybkowiążące zaprawy fugowe, jak np. Sopro
DF 10®, którą można stosować do spoin o szerokości od 1-10 mm. Szerokość fugi uzależniona jest przede wszystkim od formatu okładziny, jednak na zewnątrz nie powinna być węższa niż 5 mm. Zaprawa Sopro DF 10® może być stosowana
do wszystkich spotykanych na rynku materiałów okładzinowych.

Nowatorska technologia OPZ® (bez cementu portlandzkiego) pozwoliła na wyeliminowanie ryzyka powstawania wykwitów
wapiennych na powierzchni fugi. Sopro DF 10® przy prawidłowym wbudowaniu gwarantuje niezmienność kolorów i brak
białych nalotów. Oznacza to, że nawet przy nieomal ciągłym w naszym klimacie procesie oddziaływania wody na przemian
z osuszaniem, nie dochodzi do wypłukiwania wodorotlenku wapnia z tej zaprawy.

Przed montażem okładzin ceramicznych w zastosowaniach zewnętrznych należy zaplanować prawidłowy rozkład dylatacji. Należy podzielić powierzchnię poprzez wykonanie szerszych szczelin spoinowych, wypełnionych materiałem trwale elastycznym. Odstępy pomiędzy dylatacjami nie powinny przekraczać 2-3 m, a pola dylatowane powinny mieć kształt zbliżony do kwadratu. Maksymalna długość krawędzi dylatowanego pola uzależniona jest od nasłonecznienia powierzchni, rodzaju materiału okładzinowego, jego formatu i koloru. Celem jest zapewnienie okładzinie równomiernego rozkładu naprężeń.

Minimalna szerokość fug dylatacyjnych powinna wynosić około 10 mm.

Wniosek

Zastosowanie rozwiązania systemowego Sopro dedykowanego do okładzin wielkoformatowych daje pewność trwałego
mocowania tego rodzaju wykończenia nawet przy tak trudnych warunkach, jakie występują na tarasach i balkonach.

Wieloletnie doświadczenia jak i przeprowadzone badania potwierdzają trwałość i niezawodność wysokoelastycznych
zapraw Sopro megaFlex S2. Wolna od wykwitów i efektowna wizualnie fuga Sopro DF 10® stanowi zwieńczenie
dzieła jakim jest taras lub balkon pokryty wielkoformatową okładziną ceramiczną i daje satysfakcję użytkownikom i wykonawcom na długie lata.

System Sopro do układania okładzin wielkoformatowych na tarasach i balkonach dedykowany jest szczególnie tym, którzy ze względu na złe doświadczenia obawiali się wykonywania prac okładzinowych w obszarach zewnętrznych.