"Oni zostawili swoje domy, przeżywają traumę". Uniwersytet Rzeszowski pomaga uchodźcom z Ukrainy

Jak to się stało, że zaangażowała się pani w pomoc uchodźcom z Ukrainy?

Drugiego dnia po wybuchu wojny, 25 lutego, pojawiłam się na granicy. Zobaczyłam, że brakuje tam osób, które znają język ukraiński. Poprosiłam na uczelni, żeby umieścić ogłoszenie w mediach społecznościowych, że poszukujemy właśnie takich chętnych. Oni się do mnie zgłaszali i zostawiali kontakt do siebie, a ja miałam za zadanie przekazywać tę informację dalej, do odpowiednich miejsc.

Kontakty do naszych wolontariuszy trafiają do Urzędu Miasta Rzeszowa.

Dużo osób się zgłasza?

Do tej pory napisało do mnie ok. 50 osób. To oczywiście nie jest lista zamknięta, bo cały czas jest miejsce dla wszystkich. Nasi studenci zgłaszają swoich znajomych, nie tylko studentów. Najlepiej jednak, żeby znali język ukraiński. Często było tak, że zgłosiła się do mnie studentka z naszego uniwersytetu i jej koleżanka z Ukrainy spoza uczelni, która też chciałaby pomóc. Wiadomo, że oni przeżywają traumę, uciekli z kraju owładniętego wojną. Zostawili swoje rodziny, swoich bliskich…

Ukraińscy studenci Uniwersytetu Rzeszowskiego też włączają się w pomoc?

Tak. Jeśli chodzi o uczelnię to w większości są to właśnie studenci z Ukrainy.

Z kim uczelnia współpracuje w ramach tej akcji?

Tak jak wspomniałam - z Urzędem Miasta w Rzeszowie. Ale nie tylko. Zgłosiła się do nas sala zabaw Fantazja z Rzeszowa. Przychodzą tam mamy z dziećmi, a nasi studenci przy okazji realizują się w zajęciach praktycznych. Pomagają, wyjaśniają, tłumaczą język. Codziennie dwie osoby z naszej uczelni tam przychodzą.