Chcemy projektować dla miasta innowacji

Konkurs poświęcony najnowszym rozwiązaniom w dziedzinie elewacji zorganizował miesięcznik „Architektura i biznes". To szansa na start dla młodych, początkujących architektów. Na mocny debiut w branży liczyły Sylwia i Iwona, studentki III roku Architektury i Urbanistyki na PRz. Na pomysł interaktywnej elewacji wpadły, zastanawiając się nad tym, w jaki sposób ludzie odbierają architekturę. Doszły do wniosku, że głównie wzrokowo.- Zaczęłyśmy się zastanawiać, czy na podziwianiu kończą się granice doświadczania architektury, czy można pójść głębiej, używając również innych zmysłów, np. dotyku, nazywanego matką wszystkich zmysłów – opowiada Sylwia Kaszuba. – Dlatego opracowałyśmy projekt, który zachęca do poznawania i doświadczenia architektury traktowanej jako integralna całość - dodaje Iwona Kościółek.Dotykając wytwarzamy prądTak powstał pomysł na elewację, w której każdy przechodzień może odcisnąć kształt swojej dłoni albo całego ciała. Ponieważ swój ślad można zostawić zarówno od zewnątrz, jak i od wewnątrz, taki budynek codziennie mógłby przyjmować inny kształt. A użytkownik architektury stałby się poniekąd również jej kreatorem i twórcą.- Elewacja zbudowana jest z wielu rurek pleksi, które są ruchome, a człowiek za pomocą dotyku może zmieniać ich położenie - opowiada Sylwia. - Dodatkowo energię mechaniczną, którą człowiek „oddaje podczas" formowania elewacji, zamieniłyśmy na elektryczną – objaśnia Iwona.To możliwe, dzięki temu, że w rurkach znajduje się magnes neodymowy, a w ścianie naokoło rurek cewka. Magnes - zmieniając swoje położenie - wywołuje zjawisko indukcji elektromagnetycznej, a w układzie płynie prąd. To oznacza, że elewacja może świecić po zmroku lub zasilać żarówki LED znajdujące się wewnątrz pawilonu.- Elewacja produkująca energię elektryczną to odpowiedź na wymogi dzisiejszych czasów, w których tak dużo mówi się o zrównoważonym rozwoju i oszczędności energii – zaznaczają rzeszowianki.Zrobić coś dla swojego miastaObliczeniami fizycznymi potrzebnego do tak nowatorskiego projektu zajęła się Sylwia, Iwona zadbała o stronę wizualną. Studentki wynajmujące wspólnie mieszkanie na wszystkie zadania projektowe miały dwa tygodnie. Żeby zrobić model przestrzenny, dziewczyny nabiły na piankę modelarską 3,5 kg szpilek! Udało się im się wygrać walkę z czasem i zachwycić konkursowe jury, zgarniając nagrodę za 1. miejsce.Nie osiadają jednak na laurach i już przygotowują się do kolejnego ogólnopolskiego konkursu, w którym nagrodą będzie sfinansowanie projektu. To ważne o tyle, że studentki będą projektować budynek na konkretnej działce w Rzeszowie!- Chciałybyśmy zostać tu po studiach na stałe, założyć swoje własne biuro i zaprojektować budynek, który faktycznie stałby się wizytówką miasta innowacji - tłumaczą. – Zwłaszcza że brakuje nam ikon architektury nowoczesnej a sam prezydent Ferenc stwierdził, że potrzebuje w mieście osób z pomysłami – uśmiechają się.