Oświadczyny Piotra Prokopka

A śliczna, mówię wam, jak z obrazka! No i list do niej napisałem. Oświadczyłem się. Osobiście, czyli na gębę, nie miałem odwagi. Ale w liście wyłuszczyłem wszystko dokumentnie, co i jak. A ta Oleńka z bogatej rodziny pochodzi. A ja, wiecie, biedny jestem, jak ta mysz kościelna! Ale to chyba nic nie szkodzi. Mnie w każdym razie nie robi różnicy, taki już jestem postępowy! No i napisałem list. Ale nie taki zwyczajny: zwyczajny list to byle prostak potrafi napisać. A ja jestem Prokopek! Imię i nazwisko: Piotr Prokopek! I tak sobie pomyślałem: Prokopek! Imię i nazwisko masz na literę "p" więc pokaż, że jesteś inteligentny i napisz ten cały oświadczynowy list wyłącznie słowami zaczynającymi się od litery "p". ciężko było, bo ciężko! Ale napisałem i wysłałem:

Prawdziwa perło pośród Polek!

Podziwiając Pani przedziwną piękność, pełną panieńskiego powabu postać, powziąłem pewien pomysłowy plan. Poniżej przedstawię pokrótce powyższy projekt. Po prostu - pokochałem Panią ponad pojęcie! Pragnę Panią prędko poślubić, potem powiedzieć przyjaciołom: patrzcie, podziwiajcie piękną Panią Prokopkową.

Prawdę powiedziawszy, portfel Prokopka piekielnie pusty… Przykrość, powiedziałbym, pozorna: przecież Pani papcio pomoże przezwyciężyć podobne przeszkody. Poczciwie podzieli pszeniczne pola, pożyczy pięćdziesiąt patyków, przydzieli połowę prosiaczków, parę ptaszków - powiedzmy perliczek. Pani popracuje pilnie, Prokopek przypilnuje. Prędko porośniemy piórkami! Pokupujemy przeróżne praktyczne przedmioty: pralki, patefony, parasolki, precjoza… potem przyjdą pociechy - powiedzmy: pięć pyzatych Prokopeczków. Pozyskamy pomocników przy pracy. Prokopkowa popracuje, Prokopeczki pomogą, Prokopek poczciwina poje, poleży, poczyta, przypilnuje. Przepiękna przyszłość. Prawda, piękna panienko? Przyjmij Pani płomienną prośbę Prokopka. Pochwal projekt powrotną, pospieszną, przesyłką poleconą.

Pani pachołek, paź pokorny.
Piotr Prokopek

Długo nie czekałem na odpowiedź. Ale nie ona odpisała. Jej ojciec odpisał własnoręcznie. I też się wysili! Cały list był napisany słowami zaczynającymi się od litery "ł":

- Łodejdź, łobuzie łod Łoleńki! Łoświadczyny łodrzucamy! Łokrutnie łoburzony łojciec łonej.

Łodyga Łukasz
Łokropne!!!

Źródło: "Urządzamy wesele…" Klub "Nadzieja" w Lubartowie, Wydanie II poszerzone, Lublin 1993, s. 44-46.