Osy atakują turystów wędrujących po Bieszczadach. Praktyczne rady ratowników GOPR [ZDJĘCIA]

- W większości przypadków udzielaliśmy pomocy osobom, które doznały urazów kończyn dolnych podczas pieszych wycieczek górskich oraz osobom z omdleniami, które w większości były następstwem wędrówek w upalne dni – informuje Grupa Bieszczadzka GOPR.

- Co ciekawe w czasie tegorocznych wakacji mamy wyjątkowo dużo zgłoszeń dotyczących osób użądlonych przez osy lub inne owady. Zgłoszenia dotyczyły przede wszystkim osób, u których doszło do użądleń w obrębie jamy ustnej. W większości z tych przypadków osoby wymagały pomocy medycznej, a także dalszej opieki szpitalnej – dodają ratownicy górscy.

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe w Bieszczadach radzi jak należy się zachować gdy użądli osa, a tych owadów w tym roku jest bardzo dużo.

Osa, szerszeń, trzmiel czy pszczoła – jak wyglądają? Zobacz jak je odróżnić

• Przede wszystkim zanim weźmiemy łyk soku lub innego napoju należy sprawdzić, czy do puszki lub butelki nie wleciał „nieproszony gość”.
• By zminimalizować ryzyko, najlepiej na czas pozostawienia pojemnika z napojem, zakręcić je lub przynajmniej czymś przykryć.
• Jedząc słodkości także zwracajmy uwagę czy nie połkniemy owada.
• Jeśli jesteśmy uczuleni i posiadamy przepisaną przez lekarza adrenalinę należy ją obowiązkowo zabrać ze sobą w góry i poinformować współtowarzyszy wędrówki o miejscu jej przechowania. Sposób aplikacji jest prosty i dokładnie opisany na opakowaniu, z dodatkowymi rysunkami.

• Jeśli użądlenie dotyczy osób, które mają wiedzę, że są uczulone lub w przeszłości przebyły poważne incydenty uczuleniowe i posiadają adrenalinę – niezwłocznie ją zaaplikować i wezwać pomoc.
• W pozostałych przypadkach (osoby, które nie wiedzą czy są uczulone) – jak tylko pojawią się trudności z oddychaniem lub inne groźne reakcje uczuleniowe, np. duży obrzęk (opuchlizna) lub zaburzenia świadomości należy także wezwać pomoc medyczną.
• Do czasu przybycia ratowników należy stale obserwować taką osobę szczególnie pod kątem trudności z oddychaniem. W razie utraty przytomności zadbać o drożność dróg oddechowych, sprawdzać oddech i ułożyć w pozycji bezpiecznej (leżącej na boku). W przypadku zaniku oznak życia (prawidłowego oddechu) natychmiast rozpocząć resuscytację – 30 uciśnięć klatki piersiowej i 2 oddechy ratownicze, następnie nieprzerwanie kontynuować tę sekwencję (30/2) do przybycia ratowników lub powrotu oznak życia.