Kaplica klasztorna wbudowana jest w Dom Sióstr Niepokalanek , w którym mieści się zakład naukowo–wychowawczy. Klasztor łącznie z kaplicą, ufundowała założycielka Matka Marcelina Darowska w 1874 r. Cały budynek od fundamentów został wzniesiony na placu nabytym przez Zgromadzenie, razem ze zboczem, które przeznaczono na ogród warzywny i sad. Klasztor stoi wśród parku, ogrodzonego murem z cegły. Przy klasztorze zachował się również XVIII-wieczny park, na terenie którego wybudowano w 1879 roku grobowiec katakumbowy, poszerzony na przestrzeni lat. Spoczywają w nim ciała około 130 sióstr.
Badania prowadzone przez WUOZ Przemyśl
- Po ustawieniu rusztowań możliwe było kompleksowe rozpoznanie stanu zachowania tynków, detalu architektonicznego oraz rzeźb – poinformował konserwator zabytków.
W trakcie badań stwierdzono, że istniejące na elewacjach cementowo-wapienne tynki mają charakter wtórny (wykonane zapewne około połowy XX w.) i znajdują się w stosunkowo dobrym stanie zachowania jednak są przemalowane i silnie zabrudzone.
Ustalono również, że kapitele wszystkich pilastrów oraz konsole wykonane są z terakoty jednak najprawdopodobniej pierwotnie nie była ona eksponowana tylko dostosowana kolorystycznie do elewacji co potwierdziły zachowane nawarstwienia oraz nigdy nie użyte terakotowe detale pokryte „fabryczną” pobiałą, które odnalezione zostały na strychu klasztoru. Stwierdzono także, że rzeźby ustawione w niszach elewacji południowej (pokryte do tej pory czarną farbą) wykonane są z wapienia i wyróżniają się wysoką jakością warsztatową.
Jakie prace wykonano?
W toku prac elewacje oczyszczono z wtórnych przemalowań, uzupełniono ubytki tynków i detalu architektonicznego, zaimpregnowano i pomalowano w kolorystyce zbliżonej do pierwotnej. Kamienne rzeźby oczyszczono z czarnej farby, jednak ze względu na miejscowe silne przebarwienia nie dające się usunąć, musiały one zostać scalone kolorystycznie go najlepiej oczyszczonych partii kamienia. Oczyszczono i zabezpieczono dębowy krzyż z żeliwną pasyjkę. Poddano konserwacji żelazną ramę okrągłego okna (pozostałe metalowe okna zakonserwowano w 2019 r.) wraz z częściową wymianą wtórnych przeszkleń na szyby ręcznie robione.
Wykonano również konserwację i uzupełnienie cokołu kaplicy a także dokonano przeglądu, konserwacji i częściowej wymiany obróbek blacharskich.
Ciekawostka
Po zdemontowaniu okrągłego okna do konserwacji dokonano ciekawego odkrycia. Okazało się, że w przestrzeni za nim znajduje się duże prostokątne lustro zawieszone pod kątem, które miało za zadanie odbijać dostające się przez okno światło do prześwitu, z gołębicą Ducha Świętego w niszy ołtarza, we wnętrzu kaplicy (w toku prac lustro to oczyszczono i zakonserwowano, a przestrzeń za oknem odmalowano).
Kto pomógł sfinansować tę inwestycję?
Prace zrealizowano przy wsparciu finansowym Podkarpackiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Województwa Podkarpackiego oraz przy zaangażowaniu środków własnych klasztoru.
Źródło: WUOZ Przemyśl
Jak globalne ocieplenie zmienia wakacyjne trendy?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
