Pod topór

Frontalny atak na polskie cmentarze rozpoczął się w momencie, gdy wyroki sądów, z najwyższym na czele, pod młotek skierowały kościół w Dalikowie (pod Łodzią). To była kara nałożona na parafię za nie wypłacenie odszkodowania ofierze wypadku do jakiego doszło na miejscowym cmentarzu. Przypomnijmy, że na 14-letnią dziewczynkę spadł konar akacji, powodując ciężkie uszkodzenie kręgosłupa, a w konsekwencji kalectwo.
- Z prośbą o wydanie zezwolenia na wycięcie drzew wystąpiła rada parafialna, uzasadniając konieczność wycinki zagrożeniem bezpieczeństwa ludzi oraz pracami związanymi z poszerzaniem cmentarza. Wniosek uznałem za zasadny i wyraziłem taką zgodę - przyznaje wójt Wrona. Zaznacza jednak, że gdy obejrzał krajobraz już po wycince, odczucia miał okropne.

Ustawa o ochronie przyrody z 16 października 1991 r. Art. 47 e, ust. 2:

Ustawa o ochronie przyrody z 16 października 1991 r. Art. 47 e, ust. 2:

"Usunięcie drzew lub krzewów z nieruchomości może nastąpić za zezwoleniem wójta, burmistrza albo prezydenta miasta wydanym na wniosek władającego, z tym, że organ może uzależnić udzielenie zezwolenia od przesunięcia drzew lub krzewów we wskazane przez siebie miejsce, albo zastąpienie ich innymi drzewami lub krzewami."

Zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem, wójt, burmistrz i prezydent miasta ma prawo wydawać zezwolenia na usunięcie drzew na wniosek władającego nieruchomością, pod warunkiem, że nie są one obiektami zabytkowymi.
- Napór na cięcie drzew na cmentarzu komunalnym jest od pewnego czasu ogromny - mówi Zdzisława Kołodziekczyk, naczelnik wydziału gospodarki komunalnej i ochrony środowiska Urzędu Miasta w Sanoku. - Powstrzymujemy go opiniami specjalnej komisji, a następnie eksperta dendrologa. Jeśli ten stwierdzi, że proponowane do wycięcia drzewa nie zagrażają bezpieczeństwu, odmawiamy - wyjaśnia.
Praktyki stosowane przez Urząd Miasta w Sanoku polecamy wszystkim podkarpackim samorządom. Chcąc ochronić polskie cmentarze przed ich ogołoceniem z drzew, dobrze byłoby ograniczyć władzę wójta, burmistrza, czy prezydenta miasta do wydawania jednoosobowych decyzji. Zresztą oni sami powinni chcieć oprzeć decyzję na opiniach fachowców, którymi przecież nie są.