Pomóżmy ratować rzeszowskie "Powązki". Na odnowę czeka m.in. nagrobek powstańca, generalnego kontrolera dóbr Potockich w Łańcucie

Podczas ubiegłorocznej kwesty, którą prowadziło Stowarzyszenie Opieki nad Starym Cmentarzem w Rzeszowie im. Włodzimierza Kozło mieszkańcy ofiarowali ponad 15 tys. zł. Dzięki temu udało się odnowić dwa wykonane z piaskowca nagrobki. - Oba były w katastrofalnym stanie, urągającym pamięci powstańców - mówi Wiktoria Helwin, wiceprezes stowarzyszenia.

Pierwszy to pomnik Józefa Szostkiewicza (1813 - 1878) - uczestnika powstania z 1831 r., dyktariusza w rzeszowskim Sądzie Obwodowym i w ratuszu. Nagrobek nie miał żadnego obramowania. Był pozbawiony krzyża. Widoczne były ubytki w kamieniu. Napisy - w ogóle nieczytelne. Podobnie jak w drugim odnowionym pomniku w trzeciej kwaterze - Wacława Sicińskiego (1841-1905), rzeszowianina, żołnierza z 1863 r., rachmistrza Wydziału Rady Powiatowej. Ten nagrobek dodatkowo obrósł w bluszcz i ginął w nim.

Na pilną odnowę czeka teraz pomnik Aleksandra Tarłowskiego (1813 - 1883). Co prawda kilka lat temu był rekonstruowany, ale dwa lata temu zniszczył go spadający podczas wichury konar.

Tarłowski urodził się w Staszowie w Królestwie Polskim, gdzie jego ojciec był rejentem i pełnomocnikiem dóbr własności Artura i Alfreda Potockich. W 1830 r. rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim i tam zastał go wybuch powstania. Porzucił naukę. Brał udział w bitwie pod Grochowem, potem w Legii Nadwiślańskiej w korpusie generała Samuela Różyckiego.

"Oszczędzony od kul i bagnetów osiadł na posadzie oficjalisty w dobrach łańcuckich - pisze Wiktoria Helwin w opracowaniu "Stary Cmentarz w Rzeszowie 1792-1909". - "Nadzieję i walkę o niepodległość Ojczyzny przyszło mu jednak odkupić wolnością osobistą. Wplątany w proces polityczny lata 1840-44 spędził w więzieniu śledczym we Lwowie, gdzie prawie całkowicie utracił słuch. Uwolniony został, jak napisano w dekrecie, z braku dowodów. W 1845 r. powrócił do Łańcuta, gdzie otrzymał posadę rachmistrza wydziałowego, później głównego, wreszcie generalnego kontrolera dóbr hr. Potockiego. Znakomity w swym zawodzie urzędnik, ceniony za prawość charakteru, sumienność i gotowość położył niemałe zasługi w dobrach łańcuckich. W 1873 dotknięty atakiem apopleksji wycofał się ze służby (...). Na uroczysty pogrzeb urządzony na koszt hr. Alfreda Potockiego przybyli wszyscy oficjaliści łańcuckich dóbr, delegacja władz miejskich Łańcuta, inteligencja Rzeszowa, rzesze przyjaciół z różnych stron.

W tym roku kwesta miała być nietypowa, z uwagi na pandemię. Zaplanowana była tylko 1 listopada, na cmentarzu Pobitno i Starym Cmentarzu, od 10 do zmroku. Bez młodzieży, a tylko z dorosłymi kwestującymi (ci mieli mieć założóne osłony na usta i nos). Dla bezpieczeństwa puszki miały być wystawione także na stolikach. Podobnie jak płyny do dezynfekcji. Cmentarze zostały jednak zamknięte, więc kwestujących nie będzie.

- Te osoby, które chciałyby nas wspomóc w ratowaniu rzeszowskich "Powązek", prosimy o wpłaty na konto, które jest podane na stronie stowarzyszenia. Koniecznie z dopiskiem „Kwesta 2020”. Liczy się dla każda złotówka.

Zarząd Rzeszowskiego Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta także zwraca się z apelem do wszystkich ludzi dobrej woli o wsparcie na internetowej zbiórce www.pomagam.pl/kwesta2020.

- Mamy nadzieję, iż mimo szczególnie trudnego dla wszystkich czasu pandemii, po raz kolejny będziemy jak „… chleb, który dla wszystkich leży na stole, z którego każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny” (św. Brat Albert).