Poznaj skarby polskiego kościoła św. Marii Magdaleny we Lwowie. Wystawa w Muzeum Kresów w Lubaczowie

Wystawę przygotowało Muzeum Kresów w Lubaczowie wspólnie z parafią pw. św. Wojciecha w Cieszanowie. Prezentuje ona ocalone na terenie ziemi lubaczowskiej dziedzictwo sztuki i kultury jednej z najbardziej znanych świątyń lwowskich, kościoła pw. św. Marii Magdaleny.

Zabytki te trafiły na tereny dzisiejszej Polski w wyniku powojennych zmian granic państwowych i wysiedlenia ludności polskiej z dawnych Kresów Rzeczypospolitej, w tym też ze Lwowa. Wiążą się one z kluczową dla powojennej historii ziemi lubaczowskiej decyzją abpa Eugeniusza Baziaka, metropolity lwowskiego, o przeniesieniu ze Lwowa do największego miasta na pozostałym po 1945 r. w granicach Polski skrawku Archidiecezji Lwowskiej obrządku łacińskiego jej siedziby. Tak z Lubaczowem splotła się historia nie tylko kościoła św. Marii Magdaleny we Lwowie, ale wielu innych kresowych świątyń, ich sakralnego wyposażenia, a także posługujących przy nich dotychczas duchownych.

Ekspozycja z jednej strony oddaje charakter transportowanych po wojnie przedmiotów, z drugiej zaś ukazuje przedwojenne i obecne wnętrze świątyni. Wystawie towarzyszy bogato ilustrowane wydawnictwo, z którym, w wersji elektronicznej, można zapoznać się na stronie internetowej Muzeum.

Na wystawie zaprezentowano liczne eksponaty ze zbiorów Muzeum Kresów w Lubaczowie oraz parafii rzymskokatolickiej pw. św. Wojciecha w Cieszanowie, a także zbiorów prywatnych.

Najważniejszą i największą częścią wystawy jest „Ocalone dziedzictwo”. Zaprezentowano w niej zabytki historii i sztuki z kościoła pw. św. Marii Magdaleny we Lwowie oraz znajdującej się w jego pobliżu szkoły św. Marii Magdaleny. Znalazły się na niej m.in. przykłady malarstwa: kopia obrazu ołtarzowego „Św. Stanisław Kostka z Dzieciątkiem Jezus”, którego oryginał stworzył Stanisław Batowski w 1941 r., oraz obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy z 1902 r. – oba wizerunki z kościoła pw. św. Wojciecha w Cieszanowie.

Wśród obiektów rzemiosła artystycznego zaprezentowano kilkanaście niepowtarzalnych szat liturgicznych, przede wszystkim ornatów, różnorodnych pod względem technik wykonania i czasu powstania (najstarsze sięgające XVII w.). Wśród złotnictwa i naczyń liturgicznych zaprezentowano świeczniki, kielich, puszkę i krzyż ołtarzowy, najpewniej pochodzące z kościoła pw. św. Marii Magdaleny, a także monstrancję z 1765 r., ufundowaną prawdopodobnie do lwowskiej katedry łacińskiej, zwieńczoną figurą Matki Bożej i wysadzoną szlachetnymi i półszlachetnymi kamieniami.

Przy okazji lubaczowskiej wystawy należy przypomnieć, że od czasu odebrania wiernym kościoła św. Marii Magdaleny we Lwowie w 1962 roku, władze ukraińskie sukcesywnie odmawiają przekazania kościoła wiernym. Od roku 2001 w kościele św. Marii Magdaleny są odprawiane nabożeństwa jednak z olbrzymim utrudnieniem dla wiernych. Centralne przejście do ołtarza zostało zastawione ławkami, których ukraińska dyrekcja zakazała przesuwać twierdząc, że niszczy to posadzkę. Dawniejsze centralne wejście do kościoła zostało zamurowane. Wspólnocie zakazano korzystać z kościelnych organów, a ze względu na brak możliwości przechowania Najświętszego Sakramentu ksiądz po każdej mszy świętej wynosi Go z kościoła do samochodu, by zawieźć w bezpieczne miejsce. Kościół stoi przy ul. Stepana Bandery 8 (przed wojną Leona Sapiehy).