Premiera kolekcjonerskiego banknotu Euro z wizerunkiem Wandy Siemaszkowej w obecności jej potomków [ZDJĘCIA]

Banknot w zamkniętym nakładzie 5000 sztuki i w cenie 20 zł (na jego rewersie znajdują się wizerunki europejskich zabytków) wyemitowała firma Banknoty Pamiątkowe Sp. z o.o. Można je nabywać od 21 sierpnia br. w automacie stojącym w rzeszowskim teatrze oraz na platformie internetowej esouvenir.pl. Banknot został wydrukowany ze stuprocentowego bawełnianego papieru i zawiera zabezpieczenia pod postacią znaku wodnego, hologramu, mikrodruku i UV w podparyskiej drukarni drukującej obiegowe banknoty Euro.

W dzień premiery banknotu wydanego w celu popularyzowania postaci wielkiej artystki i Rzeszowa, z którym była ona związana kilka lat po wojnie, odbyło się w teatrze jej imienia spotkanie z prezesem firmy emitenta Szymonem Bereską i przybyłymi z Warszawy po raz pierwszy do Rzeszowa praprawnukami Wandy Siemaszkowej, m.in. Haliną Jończyk-Majewską z d. Siemaszko. Potomkowie wyrażali się bardzo pieszczotliwie o swojej praprababce słowem „Buśka” pochodzącym od „babuni”, „babuśki”. Podkreślali, że cała kilkudziesięciosobowa rodzina pielęgnuje mit wielkiej Wandy Siemaszkowej.

- Portret Wandy namalowany podczas okupacji, starszej już pani, wisiał u nas w mieszkaniu i od urodzenia widzieliśmy prababkę, była z nami stale na portrecie i w opowieściach rodzinnych. Tata opowiadał okazyjnie o niej anegdotki, bo znał ją oczywiście osobiście. (…) [Wanda] miała ciężkie życie, miała męża hulakę i syna hulakę i córkę Marychnę. Ciocia Marychna była cudowną kobietą podobno, bo ja pamiętam ją tylko jako starszą panią, była bardzo wykształcona, skończyła trzy fakultety, znała wiele języków obcych, jeździła po całej Europie. Wyszła za mąż dość późno i nie miała dzieci. Jej mąż zmarł w czasie wojny. Wylądowała u mojej babci jako ciocia rezydentka. Ale Wanda miała ciężkie życie. Cały czas myślała o tym jak zabezpieczyć dzieciom i sobie byt. Szukała rożnych możliwości zarobku. Tata mówił, że wspaniale recytowała. Gdy nie chcieliśmy się uczyć się jakiegoś wiersza na pamięć, tata mówił, musicie to robić, bo to wyrabia pamięć, wasza babka, „Buśka”, znała całego Słowackiego, Mickiewicza, Norwida, wiele innych twórców, potrafiła nawet recytować prozę. Wiecznie była żywa z nami w różnych okolicznościach

– opowiadała Halina Jończyk-Majewska z d. Siemaszko.

Jan Nowara, dyr. Teatru im. Wandy Siemaszkowej, zapowiedział podczas piątkowego spotkania związanego z emisją kolekcjonerskiego banknotu Euro, rozpisanie konkursu na sztukę o patronce teatru. Stwierdził, że wiele znanych nazwisk wyraziło swoją gotowość uczestniczenia w konkursie.