Przysługa za przysługę

W Polsce panuje przekonanie, że jak się posmaruje to wszystko się załatwi. Lepiej potraktuje nas lekarz, urzędnik załatwi sprawę, a celnik przymknie oko na przemyt. W wielu przypadkach ta zasada się sprawdza. Dlaczego nie wziąć skoro dają? Dlaczego nie dać, skoro biorą?

Żyjemy w przekonaniu, że 50 czy 100 zł, to nie łapówka, tylko drobna gratyfikacja za wyświadczoną przysługę. Celnikowi wpadnie dodatkowy grosz na urządzenie mieszkania, podróżnemu uda się przewieźć więcej litrów wódki na handel. Obie strony z takiej wymiany są zadowolone. Żeby to zmienić trzeba zmienić nawyki, urzędnik ma pomagać petentowi bezinteresownie, lekarz leczyć każdego pacjenta tak samo, a celnik łapać przemytników bez wyjątku. Niestety nawyki bardzo trudno zmienić.