Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie

To 418 tys. ha lasów o bardzo zróżnicowanych funkcjach produkcyjnych, ekologicznych i społecznych. Lasy te zapewniają roczne dostawy surowca w wysokości 1,9 mln metrów sześciennych, przy czym pozyskanie utrzymuje się na poziomie 65-70 procent rocznego przyrostu masy. To oznacza, że wielkość tych zasobów wciąż rośnie.
Zasoby drzewne w lasach RDLP w Krośnie szacowane są obecnie na 116 mln 619 tys. metrów sześciennych drewna na pniu. W szkółkach leśnych w tym roku wyhodowano 20 milionów sadzonek przeznaczonych do zalesień i odnowień.

- Podkarpacie to drugi pod względem lesistości region Polski, stąd gospodarowanie naturalnym bogactwem ma duże znaczenie dla poziomu życia mieszkańców - mówi Edward Balwierczak, dyrektor RDLP w Krośnie. - To nie tylko surowiec i 1500 miejsc pracy w naszych nadleśnictwach, ale kolejne tysiące zatrudnionych w usługach na rzecz leśnictwa a przede wszystkim w przemyśle drzewnym i meblarskim, w którym Polska jest europejską potęgą.

Ostoja chronionych dzikich ssaków
Lasy podkarpackie należą do najstarszych w Polsce - ich średni wiek wynosi 73 lata. Najstarsze szumią w bieszczadzkim Nadleśnictwie Stuposiany - tam średnia wieku przekracza 84 lata. Bardzo wysoka jest też zasobność drzewostanów wynosząca dziś 289 metrów sześć. na hektar (średnia krajowa - 254). To efekt pracy dwóch powojennych pokoleń leśników, których dziełem jest zalesienie w latach 50. i 60. ponad 150 tys. ha dawnych gruntów rolnych i zwiększenie lesistości regionu z 25 do 37 proc.
Obecnie leśnicy kładą duży nacisk na ekologiczne funkcje drzewostanów. Podkarpackie lasy są ostoją największych chronionych dzikich ssaków, w tym niedźwiedzia, wilka, rysia i żubra. Również populacje zwierzyny łownej należą do najmocniejszych w kraju.

Ważnym projektem jest program małej retencji na terenach leśnych - efektem jego realizacji będzie zatrzymanie w środowisku pół miliona metrów sześciennych wody, spowolnienie spływu powierzchniowego, zwiększenie różnorodności biologicznej, poprawa warunków bytowych dzikich zwierząt. Program niesie też poprawę stanu wodnych urządzeń technicznych na terenie lasów. Wielką wagę przywiązuje się do ochrony wartości kulturowych w lasach: cmentarzy, kapliczek, miejsc pamięci. Przykładem dbałości o zabytki jest odrestaurowana w tym roku willa „Kuźmakówka” w Baligrodzie, będąca obecnie siedzibą nadleśnictwa. Wszystkie inwestycje i remonty realizowane są za pieniądze uzyskane ze sprzedaży drewna - do lasów w Polsce budżet nie dopłaca. Natomiast ze środków Funduszu Leśnego, pozostającego w dyspozycji Dyrekcji Generalnej LP, w miarę możliwości korzystają m. in. samorządy lokalne i parki narodowe.

Dla turystyki i rekreacji
Dobre gospodarowanie pozwoliło na duże inwestycje drogowe w lasach, które ułatwiają pracę leśnikom, ale też pozwalają na udostępnienie terenów leśnych dla turystyki i rekreacji.
- Do mieszkańców regionu i turystów kierujemy ciągłe zaproszenie do lasu na majówkę, na grzyby, na spacer - mówi dyrektor Balwierczak. - Dla wygody turystów utrzymujemy 12 pól biwakowych, 33 miejsca biwakowania, 36 parkingów leśnych, 57 miejsc postoju pojazdów i 8 punktów widokowych. Najciekawsze fragmenty lasu można zwiedzać na 72 ścieżkach przyrodniczych. Rzadko doceniamy, że turystyczna i rekreacyjna funkcja lasu jest w naszym kraju świadczeniem nieodpłatnym dla użytkowników.
Przez lasy regionu wiedzie 1800 km pieszych szlaków turystycznych, 1150 km szlaków rowerowych i 470 km szlaków konnych. Wielkim zainteresowaniem cieszy się otwarta w 2012 roku pokazowa zagroda żubrów w Mucznem. Do końca października tego roku odwiedziło ją ponad 100 tys. turystów. Te liczby sporo mówią o znaczeniu lasu dla turystyki w regionie i wkładzie Lasów Państwowych w jej rozwój.
- Dlatego doceniam werdykt Kapituły Nagrody Lider Regionu, która potrafiła zauważyć i wysoko ocenić naszą rolę w rozwoju Podkarpacia - podkreśla dyrektor Balwierczak. - To bardzo cenne uhonorowanie naszych wielokierunkowych działań na rzecz regionu, szczególnie zaś cieszy nas dostrzeżenie wkładu leśników w ochronę rodzimej przyrody, przy jednoczesnym udostępnianiu jej zasobów na potrzeby turystyki.