Reklamy sprzed kilkudziesięciu lat. Wtedy to dopiero królowała kreatywność [ARCHIWALNE ZDJĘCIA]

Polska przed II wojną światową stała gospodarką wolnorynkową, rozwijającą się coraz dynamiczniej. Wytwarzano na miejscu, ale również importowano wiele produktów.

W głównych miastach przedwojennej Polski, do których zliczał się również Przemyślu, obecne były produkty największych polskich, ale również europejskich i światowych marek. Bardzo dbano o solidność towarów i renomę marki. Często w reklamach i ogłoszeniach pojawia się ostrzeżenie przed podróbkami lub produktami gorszej jakości.

Jak to w gospodarce wolnorynkowej bywa, łatwiej jest coś wyprodukować niż sprzedać. Z tego względu, dźwignią handlu, podobnie jak obecnie, była reklama.

Dobrzy twórcy reklamy zarabiali duże pieniądze. Przykładem może być najlepszy dziennikarz i reportażysta w dziejach Polski, Melchior Wańkowicz. Choć miał różne zajęcia, to największe pieniądze zarabiał na reklamie, a konkretnie wymyślaniu haseł reklamowych.

W 1931 r. wygrał konkurs na reklamę chwalącą korzystne (wtedy tak się wydawało) właściwości cukru. Podczas gdy różni uczestnicy konkursu podsyłali różne rymowanki, Wańkowicz wymyślił hasło "Cukier krzepi". Krótki i przekazujące sens ówczesnego podejścia do cukru. Za te dwa słowa zainkasował 5 tys. przedwojennych złotych, odpowiednik ok. 100 tys. dzisiejszych złotych. Hasło było szeroko wykorzystywane w oryginale, ale także dokonywano jego przeróbek. Ocenia się, że do dzisiaj nikt w Polsce nie wymyślił lepszego hasła reklamowego.

Nie było oczywiście takich nośników reklamy, jakie mamy obecnie. Chodzi głównie o telewizję i Internet. Jednak ówcześni twórcy reklamy radzili sobie doskonale w inny sposób. Reklama, jak obecnie, było dużo, dlatego liczyła się kreatywność, dzięki której ogłoszenie miało szanse przyciągnąć uwagę potencjalnego klienta.

Wiele ze stosowanych przed Ii wojną światową technik reklamowych, również dzisiaj jest obecnych. Np. reklamy jeżdżące na samochodach, czy wozach konnych.

Spadek poziomu reklam widać było w powojennym okresie Polski Ludowej. Pewnie głównie z powodu braku towarów, a przede wszystkim konkurencji producentów. Sprzedawało się wszystko, co "rzucili" do sklepów. Pewien rozkwit reklamy pojawił się w latach 70., ale być może spowodowany był chęcią "wizualnego nadrobienia" dystansu, jaki nas dzielił od Zachodu.