Rotmistrz Witold Pilecki upamiętniony przez Parlament Europejski. Jedna z sal otrzyma jego imię

Decyzja władz Europarlamentu jest efektem starań europosłów z grup ludowców i konserwatystów z różnych krajów, w pracach brała udział m.in. europoseł Prawa i Sprawiedliwości, Anna Fotyga.

Parlament Europejski niektórym częściom budynku nadaje imię osób lub grup, które walczyły o wolność i demokrację, w Europie i na całym świecie. Polacy zostali w ten sposób uhonorowani już w przeszłości. Dziedziniec Europarlamentu w Strasburgu nosi imię Bronisława Geremka.

Urodzony w 1901 roku Witold Pilecki na trwałe zapisał się w historii Polski pierwszej połowy XX wieku. Karierę w wojsku rozpoczął już 1918 roku, brał więc udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w tym w bitwie warszawskiej.

Po wojnie z Sowietami został zdemobilizowany, ale pozostał w rezerwie polskiej kawalerii. Na początku II wojny światowej ponownie został zmobilizowany. Jego ułanom udało się zniszczyć 7 czołgów oraz 2 nieuzbrojone samoloty niemieckie. Po kapitulacji Polski prowadził do 17 października walkę partyzancką, a następnie przeszedł do konspiracji.

Trafił do Warszawy, gdzie dołączył do Tajnej Armii Polskiej. Gdy kilku członków tej organizacji zostało aresztowanych, a następnie po krótkim pobycie na warszawskim Pawiaku zostali przeniesieni do obozu w Oświęcimiu, to właśnie to miejsce, które w kolejnych latach okryło się ponurą sławą ogromnej niemieckiej fabryki śmierci, stało się obiektem zainteresowania polskich konspiratorów. TAP postanowiła zbadać sytuację w obozie. Według różnych źródeł, Pilecki był albo inicjatorem akcji albo jedynie zgłosił się na ochotnika do akcji.

Pilecki dał się złapać podczas jeden z łapanek na warszawskim Żoliborzu i w nocy z 20 na 21 września 1940 r. trafił do obozu, gdzie przebywał do kwietnia 1943 roku. Zorganizował na miejscu organizację konspiracyjną ZOW (Związek Organizacji Wojskowej), która miała na celu utrzymywać kontakt ze światem zewnętrznym, podnosić na duchu innych więźniów, a także szykować obóz na ewentualny atak z zewnątrz.

Po ucieczce rotmistrz Pilecki (otrzymał ten stopień 11 listopada 1943 roku) służył w Oddziale III Kedywu (Kierownictwa Dywersji) Armii Krajowej. Wziął też udział w powstaniu warszawskim, walczył na Woli w szeregach Zgrupowania „Chrobry II” Narodowych Sił Zbrojnych.

Po powstaniu trafił do niemieckich obozach jenieckich. Pod koniec grudnia 1945 wrócił do Warszawy, gdzie prowadził antykomunistyczną działalność konspiracyjną. Od 1946 roku był obserwowany przez Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego i w maju 1947 roku został aresztowany.

Tam był okrutnie torturowany. W jednej (jak się okazało ostatniej) rozmowie z żoną Marią miał powiedzieć:

„Oświęcim to była igraszka”

Pilecki był oskarżony między innymi o szpiegostwo na rzecz gen. Władysława Andersa, nielegalne posiadanie broni, przygotowywanie zamachu na oficjeli MBP czy przyjęcie łapówki. 15 marca 1948 r. został skazany na śmierć. Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu przy Rakowieckiej w Warszawie.

Rotmistrz pozostawił żonę, córkę i syna. Do tej pory nie ustalono miejsca pochówku.

Źródła: i.pl, Polskie Radio 24

lena