Rzeszów. Sąsiad przeszkadza? Spokoju i interwencji policjantów można żądać także w ciągu dnia

- Moi sąsiedzi, to młode osoby, które robią imprezy kilka razy w tygodniu – mówi pani Urszula, mieszkanka Śródmieścia, w Rzeszowie. - Zwykle te imprezy zaczynają się około godziny 17. Wycie, przeklinanie, tłuczenie się, głośne śmiechy. Nie da się żyć – dodaje.

Ludzie mają również problemy ze szczekającymi za ścianą psami – pozostawionymi w domu na wiele godzin bez opieki. Niektórzy organizują w domach „koncerty” muzyczne niekoniecznie podobające się sąsiadom. Inni z kolei organizują tzw. „wieczne remonty”. Przykłady można mnożyć.

– Za ścianą mam młode małżeństwo. Problem jest taki, że mają trójkę dzieci – chłopaków, których kompletnie nie wychowują. Ci potrafią grać w mieszkaniu w piłę. Odbijając ją od ściany, za która jest moje mieszkanie. Gdyby tak się działo raz w tygodniu machnąłbym ręką. Ale ta sytuacja powtarza się od miesięcy dzień w dzień. Można oszaleć – mówi Pan Stanisław, z osiedla Nowe Miasto.

O ile zadzwonimy po pomoc do policjantów między godzinami 22, a 6 rano, czyli mityczną ciszą nocną, to wezwani na miejsce funkcjonariusze interweniują i często sporządzają wnioski do sądu lub wręczają mandaty. Kłopot jest w ciągu dnia. Dyżurni policji nie są skorzy do wysyłania patroli, a nawet jak te przyjadą, to mundurowi twierdzą, że nie mogą nic zrobić, bo nie ma ciszy nocnej.

Artykuł 51. kodeksu wykroczeń mówi jednak: „Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny”. Nic w tym zapisie nie ma o ciszy nocnej i jakiejkolwiek godzinie. Co więcej określenie cisza nocna występuje jedynie w wewnętrznych przepisach spółdzielni mieszkaniowych.

Zapytaliśmy, co na ten temat sądzi nadkomisarz Adam Szeląg, oficer prasowy rzeszowskiej policji. Uważa on, że kluczowe znaczenie w tej sprawie ma zachowanie. Musi ono pozostawać w ostrej sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, które należy nazwać wybrykiem.

- Istotą wybryku, jest zachowanie rażąco odbiegające od przyjętych w danych warunkach i okolicznościach zasad współżycia społecznego – tłumaczy. - Zachowanie takie nie jest ograniczone tylko do czasu spoczynku nocnego, za co zwyczajowo przyjmuje się godz. od 22 do 6 rano. Należy podkreślić, że odgłosy toczącego się życia codziennego np. słuchanie telewizora, prowadzenie prac remontowych itp. zwyczajne w określonych warunkach i okolicznościach, niebędące wynikiem wybryku, nie wypełniają znamion wykroczenia – dodaje.