Rzeszowianka otarła się w Alpach o medal mistrzostw Europy. Do podium brakło... sekundy

Uczennica IV LO w Rzeszowie po zawodach miała mieszane uczucia, bo celowała w medal. Upadek na pierwszym przejeździe sprawił, że musiała wyprzedzać na trasie, co kosztowało ją kilka sekund. A na koniec właśnie o sekundę lepszego czasu brakło, by Amelia stanęła na podium.

Na pierwszym przejeździe, ustalającym kolejność, wypadłam z trasy na zakręcie. Startowaliśmy na najbardziej stromej trasie w Europie, zgrzały się hamulce i stało się - wyjaśnia zawodniczka z Rzeszowa.

Szkoda, medal był blisko, ale piąte miejsce też jest nie do pogardzenia. W tej chwili odpoczywam ze znajomymi w Radawie. Niedługo trzeba będzie jednak wrócić do treningów, bo przede mną jeszcze mistrzostwa świata, a potem szósty już w tym sezonie start w zawodach pucharu świata

informuje nastoletnia sportsmenka.

Amelia trenuje downhill od ponad pięciu lat. Wszystko zaczęło się od roweru, prostego modelu cross country, który swej córce sprawił pan Jacek Dudek. Dziś Amelia jeździ już na stricte profesjonalnym sprzęcie, często, gęsto trenuje i startuje za granicą.

- Na początku roku dwa miesiące spędziliśmy we Włoszech, gdzie zimą są doskonałe warunki do jazdy. Gdy jestem w Rzeszowie, trenuję na skoczni w Białej, na pumptracku koło stadionu Stali. W regionie fajne trasy są w Czarnorzekach koło Krosna, ale najwięcej jeżdżę jednak za granicą - mówi nam rzeszowska specjalistka od kolarskiego zjazdu, która niedawno zdobyła złoty medal na mistrzostwach Polski.

HR Racing Team to klub zarejestrowany w Holandii, ale szefem Amelii jest Polak, Szymon Skowroński, rowerowy pasjonat.

- W grupie jeżdżą też zawodnicy z Polski, jest także Holender - wyjaśnia nasza rozmówczyni, która jest obecnie jedyną Polką, kwalifikującą się w zawodach PŚ do finałowej dziesiątki.

Jestem w Top 10. We wrześniu pojadę w pucharze, który odbędzie się we Francji, ale teraz najważniejsze są mistrzostwa świata w Andorze. Rok temu miałam tam paskudny wypadek. Podmuch wiatru zwiał mnie z hopy, na szczęście nie połamałam się. Skończyło się na wstrząśnieniu mózgu. Cztery dni dochodziłam do siebie, ale nie mam urazu do tamtych tras. Będę walczyć na całego

. zapewnia Amelia.