Skąd ich korzenie

Ze względu na wydłużenie drogi o dodatkowych kilkadziesiąt kilometrów i uciążliwości związane z koniecznością przekraczania granicy w Medyce i Mościskach, pielgrzymki do Nowego Miasta (rejon Stary Sambor) w ub.r. były mniej liczne niż w poprzednich latach. Zarząd TPNMiR z niezmordowanym prezesem - Zdzisławem Barańskim zatroszczył się jednak o to, by podopieczna wspólnota rzymskokatolickiej parafii św. Marcina nie odczuła skutków tych nowo powstałych barier. Dzięki zaangażowaniu b. parafian i hojności dobroczyńców dokończono budowę stylowego ogrodzenia (ponad 300 m) kościoła parafialnego w Nowym Mieście (należy on do najcenniejszych zabytków doby gotyku w archidiecezji lwowskiej). Wraz z miejscowymi fachowcami, przy montażu przywiezionych z Przemyśla elementów ogrodzenia pracowali: Z.Barański, Józef Jurkowski, Jan Majcher i Henryk Mazur.

Prawie 100 osób zgromadziło sobotnie (24 bm.) spotkanie opłatkowe członków TPNMiR oraz Towarzystwa Przyjaciół Dobromila. Honorowymi gośćmi byli kapłani z Ukrainy: ks. Krzysztof Jamro (Nowe Miasto), ks. Edward Loranc (Dobromil) i ks. Zbigniew Pabjan (Miżyniec).

Przyjaciele Nowego Miasta nie zapominają o niespodziankach dla najmłodszych krajan (przy okazji I Komunii lub Św. Mikołaja). A chorym starają się w miarę możliwości zapewnić specjalistyczną opiekę medyczną w Przemyślu i zaopatrzenie w potrzebne lekarstwa.
Poszukując sponsorów i sojuszników mogących wesprzeć inicjatywy i akcje na rzecz Polaków w parafii Nowe Miasto, zarząd TPNMiR spotkał się z życzliwością i przychylnością naczelnych władz "Wspólnoty Polskiej". Ich konkretna pomoc przejawi się w sfinansowaniu generalnego remontu organów kościelnych w świątyni w Nowym Mieście. Na początek, zakupiono elektryczną dmuchawę do tego sędziwego instrumentu. Nie był on odnawiany od przeszło stu lat!

ZDZISŁAW BARAŃSKI, prezes TPNMiR:

- Kościół, nad którym pieczę objęliśmy w 1992 roku i całe jego otoczenie wygląda dziś zupełnie inaczej niż wtedy. To nas bardzo cieszy i zachęca do dalszych działań. Dzieło, którego się podjęliśmy zostanie trwałym śladem naszej niegdyś bytności na tej ziemi, skąd nasze korzenie.