Smarowanie, palikowanie, grodzenie, dokarmianie. Tak leśnicy ratują młode drzewka przed zwierzyną

Wszystko po to, by drzewka sadzone z trudem i przy dużych nakładach finansowych przetrwały zimę i nie zostały zjedzone przez zwierzęta.

- Największe spustoszenia mogą wywołać sarny i jelenie. Zwłaszcza te ostatnie gromadząc się zimą w duże stada, „okupują” obszary, gdzie dużo jest tzw. żeru pędowego, a więc młodych drzewek - mówi Edward Marszałek, rzecznik prasowy Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Krośnie.

Przysmakiem zwierzyny płowej jest szczególnie jodła. Najwięcej powierzchni muszą chronić Nadleśnictwa Baligród, Lesko, Ustrzyki Dolne i Krasiczyn, gdzie przeważają uprawy jodły.

W ostatnich latach rosną też szkody od coraz liczniejszej populacji bieszczadzkich żubrów, zwłaszcza bytującej na terenie nadleśnictw Baligród i Lesko.

- Najskuteczniejszą metodą jest grodzenie wysokim parkanem ze specjalnej siatki i żerdzi, co przez cały czas chroni przed penetracją ze strony zwierzyny, w ten sposób zabezpiecza się najcenniejsze uprawy - zaznacza Tomasz Najbar, główny specjalista ds. ochrony lasu w RDLP w Krośnie.

W tym roku ogrodzono już 360 ha nowych upraw oraz wyremontowano ogrodzenia kilkuset hektarów upraw z lat ubiegłych. Koszt tych działań sięga 2,7 mln zł.

Sadzonki chroni się jednak najczęściej poprzez smarowanie pędów substancjami chemicznymi, zniechęcającymi do zgryzania.

- Mają właściwości odstraszające dla zwierzyny a jednocześnie są obojętne dla środowiska - tłumaczy Edward Marszałek.

Tym sposobem zabezpiecza się na terenie RDLP w Krośnie około 4,5 tysiąca ha. Chemicznie przed ogryzaniem kory, tzw. spałowaniem zabezpieczane są też starsze drzewka. Z kolei drzewa szybko rosnące, jak modrzewie, zabezpieczane są poprzez palikowanie.

Także dokarmianie zwierzyny prowadzone zimą pozwala uratować wiele młodych drzewek.

- Przygotowywana w lecie tzw. „liściarka” zastępuje w zimie świeże pędy drzew. Dużym przysmakiem dla jeleni jest kora osiki i wierzby, zwłaszcza z młodych gałązek. W tym celu zimą ścina się tzw. drzewa zgryzowe i pozostawia je do wiosny na miejscu w celu odciągnięcia zwierzyny od upraw leśnych - opisuje Edward Marszałek.