Sportowiec dekady - Krzysztof Ignaczak: Najbardziej smakował mi ten pierwszy sukces, kiedy pokonaliśmy Skrę Bełchatów [WIDEO]

Gratuluję tytułu Sportowca dekady. Chyba nie jesteś aż tak bardzo zaskoczony tym wyróżnieniem?
Zaskoczę cię, jestem trochę zaskoczony, bo miałem trójkę kandydatów do tego tytułu. Myślę tutaj o „Malej”, czyli Li Qian, z którą w większości plebiscytów do samego końca rywalizowałem i nie było wiadomo, kto wygra - czy ja, czy ona. Moim zdaniem także Rafał Wilk mógł nam zagrozić. Cieszę się, że kapituła zadecydowała, że to ja powinienem zostać sportowcem dekady, ale ja zawsze będę uważał, że to zespół został doceniony. Pięć moich zwycięstw w plebiscycie było okraszonych sukcesami zespołu. Ja nie byłem sportowcem indywidualnym, dlatego zawsze podkreślałem, jak ważna jest dla mnie drużyna, że jest to sukces całego teamu, a nie tylko mój. Cieszyłem się, że mogę odbierać statuetkę, że kibice mnie doceniają, może dlatego, że byłem najbardziej ekspresyjny. Ludzie to lubili. Może taka właśnie była geneza tych moich tytułów.

W kolejnych ośmiu sezonach kończyłeś rozgrywki ligowe z Asseco Resovią na podium, w tym trzy razy jako mistrz. Która złota Resovia była twoim zdaniem najbardziej dream teamem. Ta z Georgem Grozerem?
Każda ma swoją historię i każda ma swoją cząstkę w moim sercu. Ta pierwsza, która tworzyła się po latach niebytu, z Pawłem Woickim, Krzyśkiem Gierczyńskim, Marcinem Wiką, Miko Oivanenem, Ihisvanym Hernandezem, to była Resovia, która zaczęła się odbudowywać i wspinać na najwyższe szczeble ligi. Wspólnie z Adamem Góralem budowaliśmy coś nowego. Podpisaliśmy się pod tym projektem i zaczęło to iść w dobrym kierunku. Najbardziej smakował mi ten pierwszy sukces, kiedy pokonaliśmy Skrę Bełchatów. Była w tym moja osobista chęć rewanżu, za to że w Bełchatowie nie przedłużono ze mną kontraktu. Chciałem udowodnić prezesowi Piechockiemu, że nie grając w Skrze, która była tak skonstruowana, aby sięgać po kolejne tytuły mistrza Polski, też da się zdobywać złoto. Była to dla mnie dodatkowa nagroda. Fenomenalna atmosfera na Podpromiu niosła nas i uskrzydlała. Liczba zgromadzonych ludzi po spotkaniach na rynku po finałach świadczyła o tym, jak wielu ludzi nas wspiera, jak wielu żyje tą atmosferą, tą drużyną, kibicuje nam żebyśmy sięgali po kolejne sukcesy. Było fajnie, bo to były złote lata Resovii. Myślę że one będą wracać. Mam nadzieję że obecny zespół ma przed sobą przyszłość, ma możnego sponsora, który bardzo mocno go wspiera. W sporcie nic nie trwa wiecznie, raz się jest na wozie, raz pod wodą, jak mawiają. Myślę, że niedługo będą wracać lepsze czasy.

Proszę o jakąś anegdotę z tamtego czasu
Opowiem, jak zdrowo prowadził się Georg Grozer. Przychodzę, a on mówi, że musi być na diecie, ponieważ czuje, że przybrał na wadze dwa kilogramy i musi się zabrać za siebie. Tymczasem jego takim rytuałem przed meczem znajdowały się prawie dwa litry pepsi i cała pizza. Każdy z nas ma jakieś zabobony, jeden nakłada skarpetki na lewą stronę, inny wkłada na szyję łańcuszek, musi mieć wyprasowaną koszulkę. Georg musiał mieć suszarkę. Jak nie miał tej suszarki i nie nałożył sobie na włosy żel, to wiedział, że ten mecz nie będzie należał do jego najlepszych, dlatego zawsze w torbie miał suszarkę i żel, żeby na parkiecie wyglądać nienagannie.

PARTNERZY AKCJI