Sumienia z kamienia

Ile jest warte ludzkie życie? Siedem tysięcy? A może dziesięć? Na tyle wycenili je strajkujący lekarze. A ile znaczy ono dla urzędników? Wygląda na to, że nic. Bo tyle tak naprawdę zrobili żeby zapewnić im opiekę.

Wojewoda, marszałek, dyrektor Funduszu Zdrowia, dyrektorzy szpitali zamiast na poważnie traktować żądania i ostrzeżenia lekarzy (to czy były moralne czy nie, to osobna kwestia), konsekwentnie brali ich na przeczekanie. Nawet, gdy złożyli wypowiedzenia. Ludzie odpowiedzialni za zdrowie w województwie wiedzieli, że zegar tyka i mają trzy miesiące, ale nie zrobili tego, za co biorą od nas pieniądze - nie zapewnili opieki chorym. I to tym, którzy pomocy lekarzy potrzebują najbardziej - chorym na raka. Ludzi walczących o życie zostawiono na pastwę losu. Śmierć, któregokolwiek z nich po równo obciąży sumienia lekarzy i urzędników. Choć z drugiej strony nie jest to takie pewne, bo trzeba nie mieć sumienia, żeby doprowadzić do takiej sytuacji.