Szklana suknia ozdobi obraz Matki Bożej z Kalwarii Pacławskiej

- Nasz projekt został wybrany spośród wielu innych - mówi Stefan Dziadosz, dyrektor operacyjny Centrum Dziedzictwa Szkła. - Po długich rozmowach udało nam się zainteresować zleceniodawców naszą propozycją.

- To stara metoda, ale bardzo mało używana przez ostatnie sto pięćdziesiąt lat - wyjaśnia Dziadosz. - Rozwinęła się dopiero wtedy, gdy w branży szklarskiej zaczęto używać pieców elektrycznych, czyli na początku XX wieku.

Szczególnego kunsztu wymaga wykonanie formy. Powstaje z materiałów kamionkowych czy ceramiczno-mineralnych, odpornych na wysoką temperaturę. Na nią nakłada się szklaną taflę i umieszcza na dnie rozgrzanego pieca. Dzięki temu szkło, topiąc się, przyjmuje odpowiedni kształt.

Suknia Matki Bożej będzie wysoka na metr i szeroka na ok. 70 centymetrów. Ważyć będzie ok. 50-60 kilogramów. CDS nie dysponuje odpowiednim piecem, dlatego zdecydowano się na współpracę z krośnieńską firmą Villa Glass Studio, która ma duże doświadczenie w technice fusingu.

- Dlatego zasadnicza część powstanie tam. Natomiast nasi hutnicy zajmą się berłem, jabłkiem i dodatkami - mówi Dziadosz.

Będzie to najprawdopodobniej pierwszy otoczony kultem obraz, ozdobiony szklaną suknią.

- Na pewno nie ma takich w Polsce i Europie, nie wiem czy na świecie, bo aż tak daleko w swoich poszukiwaniach nie doszedłem - opowiada Dziadosz.

Ze względu na unikatowy charakter projekt wymagał wielu uzgodnień, także z konserwatorem zabytków. Szklana suknia będzie nie tylko ozdobą, ale też dodatkowym zabezpieczeniem dla zabytkowego obrazu. Do jej wykonania wykorzystane będzie szkło sodowe.

- Dobraliśmy takie farby i barwniki, które nie będą oddziaływać na obraz i ramę. Są też bardziej wytrzymałe - dodaje Stefan Dziadosz.

Ponieważ nikt wcześniej nie podejmował się takiego zadania, pracownicy CDS musieli nagłówkować się nad tym jak zawiesić ciężką suknię na obrazie.

- Wspólnie z przemyskimi konstruktorami zaprojektowaliśmy specjalną konstrukcję przytwierdzoną do ołtarza - opowiada Dziadosz.

To jak do tej pory najtrudniejszy projekt realizowany przez Centrum Dziedzictwa Szkła. Ma być gotowy w maju.

- Jest trochę problemów ze względu na ograniczenia technologiczne i mamy obawy czy wszystko się uda tak jak to sobie zaplanowaliśmy, ale jesteśmy dobrej myśli bo mamy pomysł jak to wykonać - mówi Dziadosz. - To zlecenie to dla nas ogromny prestiż.

Do tej pory obrazy ozdabiane były sukniami z metali szlachetnych czy drewna. Zastosowanie szkła spowoduje, że większość oryginalnych kolorów z obrazu będzie widoczna.

Efekt zostanie podkreślony przez specjalny system oświetlenia.