Nazwę zaporze dała wieś Myczkowce, jedna z najstarszych w Bieszczadach. Wieś znajduje się na prawym brzegu rzeki San w pobliżu Jeziora Myczkowskiego. Budowę zapory w Myczkowcach rozpoczęto w okresie międzywojennym, a ukończono w latach 1956-60, spiętrzając wody Sanu do wysokości 15 metrów. Zapora utworzyła Jezioro Myczkowskie.
Projekt wykorzystania pętli Sanu koło Myczkowiec powstał w 1921 roku, jego autorem był profesor Karol Pomianowski z Politechniki Warszawskiej. Przewidywał wybudowanie zapory o wysokości około 15 m, a następnie ujęcie wody kanałem otwartym i sztolnią bezciśnieniową oraz elektrownię o mocy 3,51 MW i produkcji średniej rocznej około 19 mln kWh. Przewidywany do wykorzystania spad wynosił 14 m. Niestety, z powodu braku funduszy, w 1925 roku konieczne było przerwanie rozpoczętej 5 lat wcześniej budowy, choć brakowało do zakończenia zaledwie 300 tys. zł. Wykonany i zapłacony był m.in. tzw. jaz Stoneya. Wykonane były również kanał z ujęciem, sztolnia oraz fundamenty elektrowni.
Po zakończeniu II wojny światowej odżył pomysł wykorzystania wód Sanu do produkcji energii elektrycznej. W 1951 r. w biurze Projektów Siłowni Wodnych w Warszawie rozpoczęto projektowanie zbiornika i elektrowni wodnej w Myczkowcach. Projekt przewidywał częściowe wykorzystanie wykonanych już obiektów. Piętrzenie zapory podniesiono, dzięki czemu pojemność zbiornika wzrosła do 10,9 mln m³, a moc elektrowni do 8,3 MW. Budowa rozpoczęła się w 1956 roku. Elektrownię Myczkowce uruchomiono w 1961 roku.
ZOBACZ TAKŻE: 50 lat zapory na Jeziorze Solińskim. Wypowiada się dyrektor oddziału Zespołu Elektrowni Wodnej Solina-Myczkowce Krzysztof Majcher
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?