Trzcinicoki mają już 15 lat!

- Gracie już 15 lat, to długo?

- Ja mówię, że to nasz mały jubileusz, bo jak spotykam zespoły z pięćdziesięcioletnim stażem, to czuję, że jeszcze dużo przed nami. Ale nagród w tym czasie mieliśmy sporo, m.in. Baszta Kazimierzowska, a teraz dostaniemy nagrodę Oskara Kolberga za całokształt pracy i wierne odtwarzanie tradycji. To bardzo cieszy.

- Przez te 15 lat skład się wymieniał, trudno jest przyciągać młodych?

- Bardzo trudno. Dzisiaj muzykant to nie słuchowiec a bardziej nutowiec, a w muzyce ludowej to przeszkadza. Ale bardzo się cieszę, że przed miałem okazję poznać starsze pokolenie muzykantów. Wywarli bardzo duży wpływ na mnie i na na młodszych członkach zespołu.

- A dlaczego muzyka ludowa?

- Zakładając kapele zastanawiałem się folk czy ludowa, czyli wierne odtwarzanie. Po pierwszych konkursach, kiedy przyszły sukcesy, dostawaliśmy nagrody, kiedy zaczęliśmy nagrywać taśmy i płyty z naszą muzyką, nie miałem już wątpliwości, że to dobry kierunek. Udało nam się zapisać i ocalić wiele pięknych melodii.

- Prywatnie, jakiej muzyki pan słucha? Ludowej?

- Tylko ludowej, lubię ją, a poza tym muszę słuchać, co inni grają. Ale najbardziej kręcą mnie najstarsze płyty kapel, nagrane jeszcze w latach 50. czy 60. Szukam w nich inspiracji i pomysłów.

- Co takiego jest w muzyce ludowej?

- Tradycja, poszanowanie godności człowieka, serdeczność i gościnność. To wszystko, czego dziś ludziom brakuje. Taki świat spotyka się jeszcze tylko w biedniejszych krajach, u nas już taki nie istnieje.