Uważaj na żywność z konserwantami

- Jak można oceniać rewelacje kanadyjskich naukowców, którzy wykryli mechanizm powstawania cukrzycy i możliwości jej zahamowania?

- Gdyby okazało się, że te badania, prowadzone na zwierzętach, mają zastosowanie wobec ludzi, będzie to rewolucja w medycynie. Tym większa, że cukrzyca przybrała rozmiary epidemii. W Polsce choruje na nią ponad 2 miliony ludzi, z czego 200 tys. są to chorzy z cukrzycą typu pierwszego. Od polowy lat 80. w Polsce dwukrotnie wzrosła ich liczba.

- Co bywa główną przyczyną powstawania cukrzycy typu pierwszego?

- Zniszczenie komórek produkujących insulinę w trzustce. Ten przewlekły proces rozpoczyna się na wiele lat przed wystąpieniem objawów cukrzycy. Trwają badania nad wykryciem czynników rozpoczynających go oraz mechanizmów, które powodują niszczenie komórek trzustki produkujących insulinę. Rozwojowi tej choroby sprzyjają predyspozycje genetyczne i wpływ środowiska, jak m.in. atakujące dzieci wirus świnki, różyczki itp. Również dieta, w której przeważają produkty bogate w konserwanty.

- A co może świadczyć, że ktoś jest chory na cukrzycę?

- Trzeba rozróżnić dwa typy tej choroby; pierwszy i drugi. Cukrzyca typu drugiego może przebiegać bezobjawowo i być rozpoznana przypadkowo, przykładowo w czasie badań profilaktycznych. Cukrzyca typu pierwszego z reguły manifestuje się burzliwymi objawami klinicznymi, jak wzmożone pragnienie, zwiększone oddawanie moczu, raptowne chudnięcie, apatia, zaburzenia koncentracji, uczucie zmęczenia i zaburzenia widzenia.

- Jak można leczyć cukrzycę typu pierwszego?

- Trzeba stale dostarczać organizmowi insulinę. Najlepiej w sposób zbliżony do fizjologicznego (dawki insuliny podawane są wielokrotnie przed posiłkami) w formie zastrzyków. Ułatwieniem jest wstrzykiwacz, który nie jest tradycyjną strzykawka. Nowoczesną forma podawania insuliny jest także pompa insulinowa. Dzięki niej, można zmniejszyć liczbę wstrzyknięć podskórnych. Wkrótce będzie możliwe w Polsce stosowanie insuliny drogą inhalacji.

- Jak cukrzyca zmienia życie?

- Znam młodych pacjentów z cukrzycą, którzy zdobywali góry o wysokości 8 tysięcy, inni osiągali sukcesy w żeglarstwie. Jest to możliwe w przypadki zaakceptowania choroby. Z tym wiąże się ściśle współpraca z lekarzem, pielęgniarką, wykonywanie ich zaleceń. Pacjent, który to zaniedba, musi liczyć się z przykrymi następstwami, wynikającymi z powikłań cukrzycy, jak postępujące uszkodzenie wzroku, nerek, zawały serca, udar mózgu, amputacje z powodu trudno gojących się ran.