Podczas górskich wycieczek można trafić na niedźwiedzia, właśnie budzą się z zimowego snu. Jak rozpoznać, że w pobliżu czai się drapieżnik?

Szczególnie w niskich partiach Tatr temperatura idzie w górę, kwitną krokusy, a jeszcze w lutym niedźwiedzie zaczęły wybudzać się z zimowego letargu. Dla leśników to fascynujący moment, bywalcy lasów muszą jednak zachować ostrożność. W tym czasie zwierzęta aktywnie poszukują pożywienia, dlatego spotkanie z niedźwiedziem może być czymś naturalnym.

Wycieczka do lasu jest idealnym pomysłem na rodzinne spędzenie wolnego czasu. Pozostaje jedno „ale” – jak bezpiecznie spędzić ten czas? Wśród drzew można spotkać różne dzikie zwierzęta.

Niektóre osobniki mogą nie być przyjaźnie nastawione do człowieka. W połowie marca na Słowacji niedźwiedź brunatny zaatakował 5 osób, w tym dzieci. Reszta uciekających raniła się przy ucieczce przed drapieżnikiem.

Jak rozpoznać, że w okolicy mogą żyć niedźwiedzie? Prawdę powiedzą nam… drzewa. Te, które mają dość duże dziury, mogą świadczyć nie o zrywce, a o obecności drapieżników. Szczególnie wiosną i latem, aby dostać się do słodkiego łyka jodeł, drapią fragmenty kory i odrywają ją zębami.

Lasy Państwowe wskazują, że początkowo może wyglądać to jak dziupla, ale nieregularny kształt wskazuje na oderwanie części kory przez dużego osobnika. Zranione drzewo ma jednak swoje miejsce w przyrodzie.

Po jakimś czasie miejsce to zasiedlają grzyby i owady. Bywa, że rana z czasem zarośnie, albo w jej miejscu powstanie dziupla, która stanie się schronieniem dla wielu gatunków zwierząt, może nawet dla samych niedźwiedzi, przekonują Lasy Państwowe w jednym z postów w mediach społecznościowych.

Niedźwiedzie widoczne są w górskich rejonach, a więc na południu kraju. Najczęściej bytują w gęstych zaroślach, lasach iglastych, na terenach obfitych w owoce leśne lub padlinę. Świeże tropy mogą wskazać, że zwierzę jest naprawdę blisko. Wtedy najlepiej zachowywać się głośno (ale nie donośnie), odgłosy zapewne odstraszą misie.

Zazwyczaj niedźwiedzie unikają spotkania z człowiekiem. Wybierają leśne zarośla i tereny bliżej potoków. Kontaktu z ludźmi szukają tylko te osobniki, które wcześniej regularnie były dokarmiane i przyzwyczaiły się, że turyści przynoszą szybki, łatwy i smaczny posiłek. Do ataku dochodzi tylko w obliczu zagrożenia lub przy nieodpowiednich warunkach, np. nagłym zaskoczeniu zwierzęcia w jego naturalnym środowisku. TPN przypomina, że gdy na szlaku lub poza nim na drodze stanie nam drapieżnik, powinniśmy:

• nie podchodzić do niego,
• nie robić zdjęć,
• nie uciekać,
• nie wykonywać gwałtownych ruchów,
• wycofać się na bezpieczną odległość,
• zachować spokój.

Źródła: Lasy Państwowe, TPN