W Mielcu odbyła się prapremiera filmu "Praca maszyn"

W niedzielę miał on swoja prapremierę w kinie Galaktyka.

- Robienie dokumentu to polowanie, fabuła, to napad na bank - mówił Michał Mądracki, jeden z reżyserów filmu.

- Ten 30 minutowy film to efekt naszej pracy przez 3 lata. Spędziliśmy w Mielcu dużo czasu, przeczesując stare albumy. W jednym z nich natrafiłem na zdjęcie Rzeszowiaków w nieco innych strojach niż te tradycyjne. W kostiumerni znaleźliśmy takie czarne trykoty. Starsze pokolenie tancerzy krok po kroku przypominało sobie, jak ten taniec wyglądał. To był punk zaczepienia do naszego filmu. W finale został on odtworzony na płycie stadionu - dodaje.

Taniec i utwór "Praca maszyn" został wymyślony w 1968 roku. Był pokazywany w ważnych dla zakłady WSK - PZL Mielec chwilach. W 1981 roku odtańczono go ostatni raz. Film pokazuje miasto nie pod kątem jego rozwoju, jak mogłoby się wydawać.

- Wychowaliśmy się tutaj, W każdym domu gdzieś tam tkwi wspomnienie świetności tego miasta i ogromnego zakładu, który w nim się znajdował i tak właśnie chcieliśmy pokazać miasto, w którym się wychowaliśmy - mówił Maciek Mądracki.

Bracia Mądraccy zaprosili do współpracy swojego przyjaciela Gillesa Lepore - Bardzo mu się spodobał nasz pomysł. Mielec swoją uporządkowaną architekturą i klimatem przypomina mu szwajcarskie miasteczka - mówi Michał.

- Niektórych może dziwić, dlaczego przy tak krótkim filmie pracowało, aż trzech reżyserów. To łatwiejsze niż robić film samemu. Przy scenie początkowej, gdzie pokazujemy panoramę blokowiska jechaliśmy maluchem. Michał siedział za kierownicą, Gilles go pchał, a ja trzymałem kamerę - śmieje się Maciek.

Producentem filmu było Samorządowe Centrum Kultury. - Michała znałem jeszcze ze szkoły. Uczyłem go muzyki. Śpiewał marnie. Kiedy przyszli do mnie i powiedzieli, że chcą zrobić taki film o Mielcu myślałem, że zwariowali. Później jednak ta idea mi się spodobała - mówił Jacek Tejchma, dyrektor SCK.

Nie mogło być inaczej, ponieważ film dostał Grand Prix na Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Marsylii - Nie spodziewaliśmy się, żadnych wyróżnień. Zwłaszcza, że jury innych festiwali odrzuciło nasz film, pewnie, dlatego, że jest zbyt zwyczajny - mówi Michał.